Гүлзат Дооранбек кызы: Билсең эгер бүт дүйнөмсүң сен менин, Күнүм болуп чыгып турган булуттан

Сендик болуп калайын -Сени сүйөм…. -мен да сүйөм кымбатым, Кооздоп жаздым махабаттын ырларын. Сен бар үчүн сыноосуна сынбастан, Мен жашоонун көрүп келем жыргалын.   -Сагындыңбы? -ооба абдан сагындым, Алыс жакта сагынычка кабылдым. Сени эске салып турчу ар убак, Кусалыктын ак шурусун тагындым.   -Эсиңдеби? -азыркыдай эсимде, Эң алгачкы бүлүк салган сезимге. Сени сүйгөм, эстедиңби сен дагы, Эрке мүнөз, күлгүн курак кезимде.   -Күттүң беле? -күтүп жүрөм азыр да, Келер деген үмүт менен жазында. Сени издеп, сен деп жүрөт байкасаң, Сага деген сезимдерим ар ырда.   -Барам бир күн… -келчи анда толугу менен…..

Байас Турал: Кандай адам болор экен, келечектин адамы?

Аялдар конгрессинде айтылган сөз Куурасын деп өстүрөбү дарактарды адамдар? Согушсун деп төрөбөйбүз биз-аялдар балдарды. Төрөбөйбүз адамды биз, арак ичкен акмактардан болсун деп. Эл коргогон эр болбосо, эмнеге төрөйбүз биз аларды?   Эгер эгин өспөсө, жерди эмнеге айдайбыз? Эгер мөмө бербесе, бакты эмнеге карайбыз? Төлдөбөгөн койду эмнеге багабыз, кочкорду эмне кармайбыз? Элди, журтту ким коргойт, эгер эрлер арак ичип, нашаа чегип жүрүшсө? Эч нерсеге жарабаган эркекти “арыстаным” кантип айтат аялдар? Кантип аны кучактайбыз, эмнесин сүйөбүз?   Эмне үчүн өстүрөбүз дарак мөмө бербесе? Эмне үчүн төрөйбүз эркек эмес эркекти?.. …………………………………………………………….. Бирок, эркек толугу менен…..

Асан Жакшылыков: “Жай жатпайлы, жашообузду талдайлы. Жакшыларды, жетиктерди баалайлы”.

Бүгүн Кыргыз эл акыны Асан Жакшылыковдун туулган күнү. Туулган күнүңүз менен куттуктайбыз! Сизге бекем ден-соолук, узак өмүр каалайбыз! Үй-бүлөңүз менен эсенчиликте бар болуңуз. Көп жашаңыз! Урматтоо менен, КРУЖС Башкармалыгы Курултайга ой толгоо Наадандыкты көрүп туруп сыйбаган, турмуш муңун угуп туруп ыйлаган, Эл намыстуу Эр азамат чыкса деп, эми кандай кылабыз деп кыйналам.   Чар учкандай чаржайытка барганбыз, ар бирибиз пайда көздөп алганбыз. Жапа тырмак жалаң укук талашып, жалгыздыктын аралында калганбыз.   Ооз учунан оозубузду чоёбуз, “Элди ойлогон киши жок” деп коёбуз. Арабызда азаматты көрбөсөк, албетте акыры кор болобуз.   Жай толугу менен…..

Дүйшөн Жапаров: Өлсөм дагы начар жашап көбүңдөн, Мен жарыкка чыгам кайра көрүмдөн

***** Башкачасың башкалардай өңдөнбөй, Күндөн жерге таамп түшүп өнгөндөй. Сени көрсөм жайнай түшөт көңүлүм Жаңы баскан жаш баланы көргөндөй.   Айланчыктайм жакшы ыры бар барактай, Сезсең боло кайра-кайра каратпай. Кымбат кездер тонолбосун мезгилге, Жалбырагын шамал жулган дарактай.   ***** Эркте болбой жаш жүрөктүн көнмөгү, Жолоочудай каны каткан чөлдөгү. Чаңкап келип мен үйүңө киргенде Үнүңдү угуп өзүңдү бир көргөнү   Сүйлөбөдүң келгенимди жактырбай, Жамалыңдан күлкү элесин таптырбай, Жан дүйнөмдө айлап, жылдап терметкем, Жан жыргаткан бир сезимди жакшы ырдай.   Турдуң дагы билбейм, эмнени эстедиң?.. Капыс эле: “эмне келдиң, кет” дедиң. Билген толугу менен…..

Нурлан Калыбеков: С.А.Б.А. (поэма)

“21” китебинен, 1999-жыл С.А.Б.А. /поэма/ Пролог Сүйүү, Арман, Бакыт, Азап Тагдырдагы бүтпөс казат. Көргө башың кирмейинче, Бербес жанга Тынчтык, Азат.   Сүйгөнүм! Кармачы тамырымды, Тыңшачы тынбай соккон тарсылдашын, Жарчудай өңдөнөбү жан, денемди. Карачы жалыныңды, Тирүүлөй куйкалап бүт аяк башым, Өрттөдүң араң турган делебемди.   Эх, эх, эх, эх, эх жаным, Сыйкырлап алдың неге ушунчалык, Күчтүүбү сыр ааламдай кудуретиң. Унутуп баарын, баарын, Ойлобой жаман нерсе кыпынчалык, Ойлобой шок сезимдин акыретин.   Баратам эстен танып, Ажырап намыс берген уятымдан, Тумандап көк деңиздей акыл-эсим. Баарынан алыс калып, Ажырап күтүрөгөн кубатымдан, Кул болуп бир толугу менен…..

Элгиза Бусурманкулова: Тилинип турсам дагы, тим боломун, Таарынтып албайын деп кокус аны

***** -Алло, эркем, жакшысыңбы? -үн каттыңыз кусалуу… -“Жакшы”- деген жооп болду, мен тараптан ызаалуу… -Анан эмне… сизсиз жаман демек белем, батынбайм, -Ал анткени, эркиңиз бүт, башка жанга тушалуу.   -А сиз кандай? Жакшысызбы? Жеңем жакшы жүрөбү? -Жакшыдай го, сагынганым болбосо эле бирөөнү. -Ммм… дедим да, орун алып ортобузда жымжырттык, -Мен тагдырга, а сиз мага, арткансыдык күнөөнү.   -Баса, сизге жаңылыгым, чоң турмушка аттанам, -Араң айттым, күйүт коштоп, көкүрөккө батпаган. -Сөз салдыңыз, айла жоктон, кыргылданган үн менен: -Бактылуу бол, бакыт болуп, аттай турчу астанаң!   Ошол мүнөт, дүйнөм урап, турдум муңга толугу менен…..

Марс Арзымбек уулу: Төшөгүмдөн тураар замат чай сунган, Ата-энемден уккум келет жаңылык.

***** Толкуну жашоонун өйдө-ылдый сүрүлүп, Тунарган багытың, туруксуз үмүтүң. Көркүнө мемирейм, түн сыры керемет, Көргөзбөй жашырган бир сулуу уйкусун.   Түнөргөн түсүнө түн сыры не катат? Түндөсү бүт өмүр “солк” этпей жай агат. Тыным жок жүгүргөн күндүзгү көр турмуш, Түн ичи жоголот, түгөнбөс машакат!   ***** Үзүк сызык узун өмүр, Билинбейт башаты, бүтөөрү… Бир күнүң- бир кесинди. Бир четтен кертилет бүт эми   Өмүрүң өзүңдүкү… Күндөрүң менчик эмес! Ар күнү чебелектеп Адамдар эркин эмес   Тулпардай таңдар атып, Керкидей кечтер өтөт. Бир күн жумуш, бир күн тааныш Бир күн ушак, толугу менен…..

Абдилаат Дооров: Акыр не жооп түшөр болду экен, айды бүктөп сунган катыма?

***** Көргүң келбей менден ийгилик, Турасың өйдөлөп, ирип. Ушунун өзү-пендечилик.   ***** Ыңкыган сары талаа, ызылдаган саратан. … Сага жөө баратам.   ***** Сен экөөбүз түшкөн сүрөт, Төрдүн төбөсүндө. Он жети, жыйырманын белесинде.   ***** О, ак жана гүл жигит, Түшүңө үрдөй кыз кирип, Жатасың жайылып күлүп.   ***** Арпа пиво ичким келди раса, Көксөөмдү кандырайын, Көкүрөктү жандырайын.   ***** Атып салды мени карегиң. Эч ким ара туралбады, Селт этти гүл тулаңдагы.   ***** Аян келди алыстагы өзүңдөн, Ак жүзүңө кадалабы карегим, Сөөгүнөн ачылабы данегим.   ***** – Жибек курттай толугу менен…..

Эрнис Асек уулу: Тайгаланып кеткен Бакыт жүрөктөн. Тайыз сууга чөгүп өлгөн Ишеним

Кубаныч менен кайгынын, ачуу менен таттуунун, өмүр менен өлүмдүн “жарк” дей түшкөн учкундары Гитара Үнү чыкпайт, созолонбойт негедир, тыңшагансыйт ойлуу олтурган ээсин. 1987 Кемпир жана кумган Карган кемпир олтурат даарат алып, бырыш колго суу куят эски кумган. 1987 Музоо Колдорума тийип кетип суу тумшугу, колдорум самап кетти быдыр тилин. 1987 Абышка Күн табында олтурду бир картаң чал, аптап күнү соолуп жаткан көлчүктөй… 1987 Ширенке Көпкө жатты бир кычыкта ширенке, аягында калды жалгыз күйгөн тал. 1987 Кагаз Жүрөк эле алакандай бир кагаз, Окулду да, ошол замат тытылды. 1987 Жаздык Эки колдун толугу менен…..

Тайир Аширбай: Абдилаат Доор (поэма)

Абдилаат Доор (поэма) Төрт саптарды, Өрт саптарды, Сегиз саптарды, Сары жөжөдөй Чакан дастанды Жазып жүрүп, Сөздүн тамырын Казып жүрүп, Өң- турпаттан Азып- тозуп, Акын болду Абдилаат Доор.   Абдилаат Доор – Баш тамга менен, Ай тамга менен Жазылган акын.   Калемчен болуп, Казатка келди. Сөз менен ооруп, Азапты жеңди.   Абдилаат Али уулунун Кичи мекени – Лейлек аймагы, Жердин каймагы.   Лейлек – Илек- илектин, Изги тилектин, Ачык жүрөктүн, Замзам, мүрөктүн Түнөгү.   Шылдыр, шыр үн чыгат, Лейлектен күн чыгат. Булактын добушун Эч болбойт кулпулап.   Көптөгөн көсөмдөр, Ак таңдай толугу менен…..