Кырк жыл Көрүп калып энемдин, Көк жибектен көйнөгүн. Соороно албай термелдим, Солкулдады бөйрөгүм. Көрүп калып энемдин, Көк шайыдан жоолугун: Сан-санаага термелдим, Оп-соо туруп оорудум. Кымбат жүзүн энемдин, Кырк жыл болду көрбөдүм. Дале жашап келемин, Бармын, эне! Өлбөдүм! Кара жерде калп жатат Калпты байкайм кадам сайын басканда, Калп – катарда, чындык алыс – асманда. Канча жандар калпты чындай соктурган, Карап жатат мүрзөдөгү таштарда. Кайсалактап чындык издеп бара бер, Калпың чыгып шорголосун кара тер. Баш адашкан кылмыштарды канча бир, Басып жатат мисирейген кара жер. Жай тапкан соң толугу менен…..
