Category: Поэзия

Нурлан Калыбеков: Чак түштө (поэма)

Жазуучулар Союзу

“Суроокана” китебинен, 2012-жыл Чак түштө (поэма) Бул, менин башымдан өткөн окуя. Анча-мынча гана боёк кошпосом, болгону болгондой жазылды. Автор   Жаткам соолуп тура албай, жаткан өңдүү жүрөгүмдү бирөө туурап, майдалап, жаткан өңдүү, кан, жанымды бирөө кууруп кыпкызыл, чымчык жаным чырылдап, уясынан учууга азыр аз калып. Жаткан элем алдастап, кылган баардык иштерим көз алдымдан чубалып жамандыгым, жакшылыгым кылган убал, соопторум, таразага тартылып.   Өчтү жарык… шарт өчкөн жок, өчтү акырын бүлбүлдөп. Сезип турдум өзүмдү, көзгө сайса көрүнгүс, бир үңкүрдүн ичинде, калган өңдүү камалып. Бүттү дедим: кош бол жарык, жаш дүйнө, кана толугу менен…..

Атакул Жакыпов: Куштарды узатып кайдадыр, турамын муңайым ыр ырдап

Жазуучулар Союзу

Жашыл арал Күү сиңип жашыл жаздын кайрыгынан нур шимип алмончоктой ай нурунан, көгөрүп өсөбүз биз үрөндөрдөй Күн өпкөн Ата Журттун айдыңынан.   Койнунда тосуп таңды, атчу күндү өткөрүп күндөй алтын жаштыгымды, гүлүңдү жыттап мейкин талааңдагы ырыңды ырдаганга бактылуумун.   Бой керип өсө берген күндөн-күнгө балкытып бакыт нурга жүрөгүңдү, Ата Журт ушундай бир асыл нерсе Ата Журт ырга толгон жашыл дүйнө.   Күү сиңип жашыл жаздын кайрыгынан нур шимип алмончоктой ай нурунан, көгөрүп өсөбүз биз үрөндөрдөй Күн өпкөн Ата Журттун айдыңынан.   Мен шоокумду сүйөм жазгы түндөгү Мен шоокумду сүйөм жазгы толугу менен…..

Догдурбек Юсупов: Куйкум

Жазуучулар Союзу

Чоңоёт деген ушул -Ий-е-е, кемпир, чыга түшүп жонубуз, узарат деген ушул, кадимкидей колубуз, – деп Балпыкең, сөзүн салмактуу баштаптыр. Кубангандан толкундап, кадамын кере-кере таштаптыр. Кыбыңдатып көзүн, улантат дейт минтип сөзүн: -Уулубуз чоңоюп, эр жетет деген ушул, тамеки тарта баштаптыр. Ушул уулдан ишенимим чоң, сөзүн угуп койбойт, өзүмөн башканын. Тим эле суктанасың, окуп көрсөң, тоголок арыз жазганын. Байкап көрсөң, куп гана, өзүмдү тартканын. Карабайсыңбы аракты, ичиркенип койбой, дал мага окшоп, чоң ыстыкан менен, көмкөрүп ичип жатканын.   Жалгыз арман -Ыя, Балпыке, сенин жоктур арманың, импортный буюмдар дайыма алганың, жапондук магнитофонду көтөрүп толугу менен…..

Тамара Добул кызы: Бакыт, бир келип кет бар болсоң, Мен сени күтүп чоң жолдомун!

Жазуучулар Союзу

Чыгарма, китеп көлөмү менен бааланбайт Соңку жылдарда китептер өтө көп чыгып жатат. Айрыкча ыр китептер. Ыр китеп деген менен алардын дээрлик көпчүлүгү али поэтикалык деңгээлге жетпеген, нукура поэзиянын жыты да жок, эптеп эле чүргөлгөн бирдемелер. Андай китептер колуңа тийип калса аргасыздан эсил кайран СССРди эске аласың. Ал убакта басмадан чыкчу ар бир китеп оболу Жазуучулар союзунун тиешелүү секцияларында каралып, талкууга коюлуп, чоң акындар тарабынан чыгарышка ылайык саналса гана басмаларга сунушталып, ал жердеги кызматкерлер да сын электерине салып, ага кошумча мамлекеттик сырды сактоо кызматы тарабынан каралып /цензура/, анан гана жарык көрчү. толугу менен…..

Бектуруш Салгамани: Кечээ гана сүлкүлдөп жүргөн бакта, кайда менин күз деген коңур атым?

Жазуучулар Союзу

Кайда менин күз деген коңур атым? Сөөлөтүнө, көркүнө тоюп дайым, сук артчусуң көргөнүң, жолукканың. Кечээ гана сүлкүлдөп жүргөн бакта, кайда менин күз деген коңур атым?   Туйлачу ээлеп тоо, кыр, бак, шүдүгөрдү, токчулуктун, төр, дандын жыты келчү. Тула бою, тердиги – күмүш эле, токуганмын күн түспөл күмүш ээрди.   Күмүш – жүгөн, чылбыры башындагы, күмүш, мистен болчу – үртүк, жабуулары. Шыңгырачу да күмүш үзөңгүсү, шуулдап турчу жел, шамал жалындагы.   Күндөп-түндөп айкырып, кишинечү, кишинесе жер, асман титиречү. Чапсам дегем көк бөрү, улактарда! – чыктым бактан табалбай изин эми.   Уктап толугу менен…..

Догдурбек Юсупов: Пародиялар парады

Жазуучулар Союзу

Багымды ачты Эзелтен акындардын баары ырдашты, Сүйдүк деп айдай сулуу карындашты. Ай да эмес, Күн да эмес, Жылдыз да эмес, Колума бирөө тийип – багымды ачты. (Омор Султанов)   Сулуулар болуп дайым ырдаганы, Эзелтен акындардын кызып каны. Мен дагы кем калбастан ошолордон, Баштадым “Сен жөнүндө поэманы”.   Сүйөм деп сулууларды күйүп-жандым, Жете албай бирөөнө да өлүп талдым. Жүзүнчү ырды жаңы чыгарганда, Акактап кадимкидей чарчап калдым.   Отурсам аарчып коюп көздөн жашты, Сооротуп, күлүмсүрөп серпип кашты Колума бирөө тийип эптеп эле, Жар болуп өмүрлүккө багымды ачты.   Кыш – алсыз коркок толугу менен…..

Абдыжапар Эгембердиев: “Аялдама бардыр бирикчү, Айрылыш жол бар же алдыда…”

Жазуучулар Союзу

 Эгемендик Бир жакшы иш элдин демин көтөрөт, Бир жакшы сөз көңүлдөрдү шат кылат. Улуу майрам түйшүгү көп жол басып, Келип турат эшиктерди каккылап.   Кыргызстаным – келечектүү кең өлкө, Жети облус жайып кенен айдыңын. Бишкек калаа саясатын жүргүзүп, Өлчөп турат өнүгүүнүн ай, жылын.   Сары-Өзөн Чүй берекеси төгүлгөн, Түшүм жыйноо, мөмө-жемиш үзүмү. Базар көрсөң көздөрүңдү тойгузат, Алма, өрүгү, алча, дарбыз, жүзүмү.   Мал киндиктүү Нарын жери ажайып, Төрт түлүгү тоонун бетин бербеген. Койнун ачып Арпа жайлоо, Соң-Көлү, Жолуктурат алыс-жакын эл менен.   Күнөстүү Ош дайым берип токчулук, Ак-Буурасы агып өтөт толугу менен…..

Үсөнбек Асаналиев: Өзүм салган жалгыз аяк жолум бар, Кереги жок даңгыр жолу бирөөнүн.

Жазуучулар Союзу

Сап-санат китебинен. Бишкек – 2008 *** Адамдар мүлтүлдөбөй калыс болсок, Арамдык, куйтулуктан алыс болсок. Эгерим эки жүздүү оңгон эмес, Ушуну эсибизге алып койсок.   *** Кыргыз өзү дүнүйө капар калк эле, Эмне чыгат мактангандар калп  эле. Кыз бүткөндүн баары түгөл Каныкей, Эркектери Манас болбойт жалпы эле.   *** Тууган үчүн жаның түтпөйт, ичиң чок, Башкаларга баш оорубайт, ишиң  жок. Бирок жалаң жакыныңа жан тартсаң, Бул жалганда калбайсыңбы эшиң жок. Жеке өзүңдүн көмөчүңө күл тартсаң, Анда сенин бетиң да жок, эсиң жок.   *** Парыз тура тукум мурас калмагы, Жашоонун көп толугу менен…..

Нурлан Калыбеков: База кайып (поэма)

Жазуучулар Союзу

“Теңиринсан” китебинен, 2004-жыл База кайып (поэма) Ибо они еще не знали из Писания, что Ему надлежало воскреснуть из мертвых. Библия, Новый Завет, Евангелие от Иоанна.   Ошол кезде Семетей Эрип кеткен немедей, Кыймылдабай, унчукпай, Көзгө түшпөй жок болду, Кайсалактап калың жоо, Сөөгүн таппай токтолду. 394-395-бб.   Аныктап баскан изи жок, Аны көргөн киши жок, Булак бойлоп кан агып, Майып болуп кетиптир, Чыны менен Семетей Кайып болуп кетиптир. 396-б. “Манас”, “Семетей”, “Сейтек”. Үчилтик. Бириктирилген вариант, Б., 1999.   База кайып тууралуу бала чагымда көп уккам. Студент кезимде, 1994-жылдын жай айларынын биринде толугу менен…..

Мусакун Сатыбалдиев: Пас мүдөөлүү максатка басынганча, Чоң максаттан кор болуп кетейинчи…

Жазуучулар Союзу

Булактагы кыз Жээкте чечинет сулуу кыз, Олоң чач далыга жайылып. Ажайып денеси… жалтанам, Жүрөккө бир ийне сайылып.   Заматта мөл булак муунуп, Көз ирмем дүйнөнү унуткан. Намысын капыстан жоготуп, Кызарат күн көзү булуттан.   Үлбүрөк көйнөккө байкоосуз, Конгондо көпөлөк чаалыккан: Бу неси… кайрадан учалбай, Маңыроо дүйнөсүн талыткан.   Күмүштүн күкүмү шыңгырап, Мончоктор төгүлөт чачынан. Жылт этип ак балык көзүмө, Тартынып кайыңга жашынам.   Кыз ойнойт булакта, ырахат, Кез-кезде ак булут чагылып. Чагылган… карегим жалтанат, Көөдөнгө жаркын нур агылып.   Ак балык кейпинде кыз сүзөт, Таалайга шул булак чөмүлүп. Табигат койнунан толугу менен…..