Category: Дасмия

Абдымомун Калбаев: Канышанын чечими

Жазуучулар Союзу

Канышанын чечими  (аңгеме) Айылга жаңырыктап келе жаткан бир суук кабардын шойкуну бар. Аны байкап жакасын кармап турган бир гана Айжангүл байбиче. Бул байбиче ажалдын келеринен башканын баарын билет. Мындагылардын үрөйү учуп байбиченин айланасына чогулуп турат. ***** Тээ алыстан эле уюлгуп чаң чыгат, боз үйдүн алдында ийик ийрип олтурган Айжангүл эненин жүрөгү бир нерсени сезгендей опколжуй түшүп ийик колунан ыргып кетип, тегеренип боз үйдүн алдындагы очоктун жанына жиби чубалып барып жатып калды. -Ээ жараткан кудай, өзүң сактай көр, бул жамандыктын белгиси, – деп ордунан тура калып, ийикти алды да жанында турган толугу менен…..

Таштанбек Чакиев: Мен турмушту минип алдым алкынтып, Турмуш бүгүн мени менен убара

Жазуучулар Союзу

Мекен, сенин тузуң таттуу Мекен, сенин тузуң таттуу, Уулдарың азамат! Төрүң кенен, бийик ашууң, Куш канаты талыгат.   Тили жүйрүк, көзү өткүр, Кол сунганы келечек. Элиң сонун – пейли кенен, Ыр-күүсү бар керемет.   Кызыл байрак кырка тарап, Кызы наздуу Мекеним. Алмустактан аяр тутуп, Аздектеген медерим.   Жылга-жыбыт, кокту-колот, Ар бир ташың баа жеткис. Сен экөөбүз киндик туташ, Жаралгандан эгизбиз!   Ала-Тоодой заңкайышкан, Карылары – кеменгер. Кагылайын Ата Мекен, Эсен-аман боло көр!   ***** Мүнөзү бар өзгөрүшчүл элиңдин, Дагы канча өзгөрүү бар ким билет!? Уулдарың кашкөй баатыр, эзелтен Каршылашы кара толугу менен…..

Афина Абдылдаева: Жоголгон саат

Жазуучулар Союзу

Жоголгон саат (аңгеме) Бишкектеги азыркы ГКНБнын имараты турган жерде мурда финансы-кредит техникуму болгон. Имараттын эскилиги жеткендиктен 1959-жылы Жаш Гвардия менен Чүй көчөлөрүнүн кесилишинде жаңы үч кабат окуу жайы жана батыш жагында жатакананын имаратынын курулушу салынып жаткан. Пайдаланууга бериле турган болуп, бүтөөр кезде техникумдун жетекчилери биринчи курсту бүткөн студенттерди каникулга жибербей, кара жумуштарды жасатуу үчүн алып калышты. Жаңы жаркыраган имаратта күзүндө биз биринчи болуп окуйбуз, -деп, кудуңдаган дүмбүл жаштар шатырап, кыйналдык-кысталдык дебестен кыздар терезелердин айнегин, эшиктерин, полун жууп-тазалап, уландар болсо курулуштун акыр-чикирлерин оор замбилдерге салып, сыртка ташып чыгарып жатышты. Күндөрдүн биринде толугу менен…..

Баяс Турал: Мөңкүп аккан дарыянын кыймылы бар канымда

Жазуучулар Союзу

Бийиктик жана биримдик Турмуш өзү майдалардан куралат деп айтышкан бизден мурун жашап өткөн адамдар. Майда кумдар биригип, пайда кылат үйдөй болгон таштарды. Аскалар да пайда болот биригишкен таштардан. А аскалар бир-бирине кошулуп, айланышат тоолорго. Тоолор анан бири-бирин толуктап, көтөрүшөт көк тиреген улуу, бийик чокуну!   …Биз да акырын тоолорго окшоп өссөк дейм. Тоолорго окшоп умтулсак дейм биз дагы бийиктикке күнү-түн! Тоолорго окшоп жашасак дейм кыргыздар- Азиянын асманын төбөбүзгө көтөрүп!   Тоо жана мен Мен тоолордун арасында төрөлгөм. Тоолорго окшоп сыймыктуумун, салмактуумун, бийикмин!   Тоолор майда кум менен топурактан турат дешип толугу менен…..

Зинакан Пасанова: Колуңду берчи, жакшы адам

Жазуучулар Союзу

Колуңду берчи, жакшы адам (аңгеме) -Кутуча толуптур, – деди уулум Курман айтка бир күн калганда. -Эсептеп көрчү, канча болду экен? -Санап чыктым: эки жарым миң сом чогултуппуз. Экөөбүз тең унчукпай калдык. Айлап топтогон тыйыныбыздын аздыгына ичим чыкпаса да, жээрге нан таппай отурган дагы бирөөгө жок дегенде бир апталык оокат болор деген ойдо өкүнүчүмдү бастым. Капкагынын ортосу тыйын баткыдай болуп тилинген калай кутуча үйүбүздүн кире беришиндеги текчеде турат. Күн сайын сырттан келгенибизде чөнтөк, баштыгыбызды аңтарып, колубузга илинген тыйын-тыпырды ага салып коюп, анан үйгө кирчүбүз. Бул кайрымдуулук кутучасы – уулумдун демилгеси. Менин толугу менен…..

Садык Алахан: Асанбек Стамовдун повесттери

Жазуучулар Союзу

Асанбек Стамовдун повесттери (Биринчи макала) Кыргызстан Ленин комсомолу сыйлыгынын лауреаты жазуучу А.Стамов маданий чөйрөбүзгө өздөрүнчө бир толкун болуп келишкен М.Гапаров, К.Жусупов, К.Жусубалиев сыяктуу муундаш калемдештери менен бирге адабиятыбыздын каалгасын тээ алтымышынчы жылдардын башында какса да, анын чыныгы чыгармачылык жүзү, эстетикалык көркөм казынасынын (албетте, өз өлчөмүнө жараша) айрым учкундары бүгүнкү жетимишинчи жылдары өз келбетин көрсөтүп олтурат. Адабий сыныбызда белгиленип жүргөндөй анын чыгармачылык “көктөмү” деп аталып, болбосо А.Стамовдун көркөм изденүүсүндөгү “бурулуш” учур болуп эсептелген “Кеч күздө” повестинин жарыкка келиши менен, кыйыр түрдө айтканда, жазуучунун “мөмөлүү күзү” башталды. Бир топ адабий тыныгуудан кийин толугу менен…..

Толукбек Байзак: Биз тере элек нур гүлдөрү албыра, Биз чыга элек кырлар жатат алдыда

Жазуучулар Союзу

Кош мекеним! Кош бол эми көрүшкөнчө алсыз, жарды Мекеним. Сени таштап көпкө дейре алыс сапар кеземин. Тилеп сенин тынчтыгыңды, тилеп сага эсендик, убайымдуу бул күндөрдө, урматыңы сеземин.   Кеттим алыс, кейиш толгон жүрөк менен кыялбай. Жатканыңда жаш баладай там туң басып туралбай. Маанай чөгүп, ындын өчүп, акыл эсиң жыялбай, турганыңда кайрат эркти тилейм сага сүйүп туруп кудайдай.   Сага караан боло албадым, бу капалуу күнүңдө. Ийинимди тосо албадым, бирок менден түңүлбө. Биз кайтарбыз жеңиш менен күндөрдүн бир күнүндө, ал анткени өзүң барсың, жүрөктөрдө, сүйүүмдө.   Касиетин Ата Журттун уул эмесмин толугу менен…..

Кожогелди Култегин: Чырактар жарк эткенсип – киргенде сен, Чырайга чыга түшчү ресторан да!

Жазуучулар Союзу

Качып барам Сынгандай катар турган чыны жайнап, Сынды бүт жүргөн сага сыйым арнап – Супсулуу, мен сыйынган чырайыңдан Сур жылан чыккан үчүн зымыраңдап…   Мээримиң сезер элем куштап улам, Мээленет жебең азыр туш жагыман. Тебетей ичиндеги башым тоңот Телефон номуруңдун муздагынан.   Ырдасам – жалгыз өзүң угуучум-ай, Ыргакка төнүп кетчү сулуу чырай. Экөөбүз кирчү залдан корком азыр Экран ичинен сен чыгуучудай.   Жок эле ашык сөз да, ашык шамал, Жолубуз, катар бассак, ачык жалаң. Ал мезгил – азыр мага концлагердей, Арт жакты карап койбой качып барам.   Шопен Кайрыктарын карачы толугу менен…..

Шабданбай Абдыраманов: Самар (аңгеме)

Жазуучулар Союзу

Самар (аңгеме) Коңшубуздун кызы Самар чыбыктай шыңга, кымча белдүү арык чырай кыз болучу. Анын жаз күнүндөй жаркылдаган ачык мүнөзү менин эсимден кетпейт. Түтөгөн кыйгач каштарынын астындагы кичирээк карагаттай мөлтүрөгөн көздөрү ойноп турчу. Өзбек кыздары түспөл кырдач мурундуу, жүзү кагаздай жука. Дайыма атлас көйнөк, тар камзир кийип, шайдоот басып жүрөр эле. Кош көкүрөгү бөдөнө тумшуктанып, кыздын сымбаттуу боюн ого бетер көзгө жакын кылып турат. Сазга чыккан чымындыктай майда өрүлгөн чачы далысын тегиз жаап, үстүнөн бастыра кийген зар топу куп жарашып калганычы. Кыздын атасы ичкилик кыргыздардан боло турган. Ошондон улам Самардын тили толугу менен…..

Нурлан Абдрахманов: Сынак

Жазуучулар Союзу

Сынак (Бир актылуу моно пьеса) Каарман – Жаркынбек. Акын, гезитте кабарчы. 30 жашта. (Түн. Жаркынбек кирет. Көздөрү киртийип, кебетеси жүдөңкү. Чарчаган. Асынган сумкасынын четтери сыйрылып кубарып калган. Тепкичтен көтөрүлүп, чөнтөгүн аңтарып таппай, сумкасынан ачкычын алып чыкты. Эшикти ачып бир бөлмөлүү батирине кирди. Светти жандырды. Айланасын сыдыра карады. Китеп салгыч. Анда тизилген китептер. Кагаз, барак, блокноттор. Вазада гүл. Рамкага салынган сүрөт. Шыбы жапыз, кууш, узун бөлмөгө лампанын күчү жетпей күңүрт. Дубалдагы эски сааттын чыкылдаганы угулат. А болбосо жымжырттык. Жаркынбек сумкасын жерге таштап керебетке жата кетти. Керебетинде тынч жата албай ары бир, толугу менен…..