Эркин Малик: Гүл ышкыбозу

Гүл ышкыбозу Ажы ата шериктери менен эрте мененки аштан чыгып, келген жайларына жакшылып назар салып караса, кемпири дарыланып жаткан ооруканага жакын эле жер экен. Кемпири түшпөгүр, көргөнү барамын десе, такыр көнбөйт. «Уялат экен. Тооба, ал турмушка чыга элек кызбы да, мен аял ала элек жигит белем, адамдардан уялып. Айтканын караңыз ээ»… Атанын шоктугу кармады. Машинадан түшүп калды. Түштү да, оорукананын сүрүн көрүп, туура эмес кылганын билди. Эми кемпирин кайдан табат да, кантип издейт? Кайсыл бөлүмдө, кайсыл палатада жатканын билсе да бир жөн эле… Об-бо… Али дарбазасы да ачылбаптыр. Күн эми толугу менен…..

Мар Байжиев: Ажырашуу сотунда

Ажырашуу сотунда (Бир көшөгөлүү тамаша) Бопуш Монколоев- Күйөөсү Күкүш Монколоева- Аялы Акыйкаттуу сот Окуя райондук эл сотунда өтөт. Бүгүнкү күндөр… Сот бир нерсе жазып отурат. Бопуш: (эшиктен баш багып). Мүмкүн бекен? Сот: Келиӊиздер. (Бопуш  Күкүштү жетелеп кирет. Колунда чоӊ сетка анын ичинде газетага оролгон папкелер) Сот: Отурунуздар, кулак сизде. Бопуш: Биз жанагы… тиги… ажырашабыз деп арыз бердик эле. Сот: Арызды ким берди эле? Бопуш: Мен жолдош сот! Сот: Турмуш курганыңарга канча болду? Бопуш: Отуз жыл. Сот: (жазып). Канча балаӊыз бар? Бопуш: Беш. Сот: (жазып). Эмне себептен ажырашууга бел байладыӊыз? Бопуш: Азыр. Садагасы! Бардыгын айтып берем. (Күшүлдөп, бышылдап сеткадан кагазга оролгон папкаларын алып чыгып толугу менен…..

Дүйшеке Дөкөнбаев. «Сүрөт»

аңгеме) Күйөөсүнүн бул сүрөткө качан, кандайча жалгыз түшкөнү келиндин эми эсинде жок, кантсе да өлөөрүнө жакын жылдары (автокырсык деген кийинки мезгилдерде көнүмүш көрүнүшкө айланып калбадыбы, балээ баскырдыкы) жай айларында, аптап күндөрдүндүн биринде түшкөнү көрүнүп турат – көйнөгүнүн жакасы жалжайып ачык, моюн-башын тер баскан. Жанда жок шамшма эле го шоруң каткыр,чачтары да текши таралбай эки-үч талы чок төбөсүндө сербейет. Жакаларын да түзүктөп оңдоп албаптыр. Атайылап сүрөткө түшүп жаткандан кийин эч болбогондо мойнун кургата сүрүп алса эмне, майлап алгансып жылтыратпай. Келин жука эриндерин жымыра тартып секин тиштеген болду – бир четинен ага толугу менен…..

Аллаберди Үмөталиев: Достун жоругу же арактын күчү

Достун жоругу же арактын күчү (сатиралык аңгеме)  Айылда айдоочу досум бар. Ушунчалык түнт неме дейсиң, оозунан бейчеки сөз чыкпайт. Ырдатмак тургай, атайын суранып да сүйлөтө албайсың. А бирок, ачуудан жутуп алса барбы-ы, тимеле эч кимге сөз бербейт, мындайда ырдачу болсо токтотуп көр! Көп сүйлөбөгөн үчүнбү (аракты сейрек иччү), кызып алып какылдап-какшап сайрап киргенде угуп калалы дегенсип, айылдаштары ошонун эле оозун карап калчубуз. Ырдаса үнү жакшы болгондуктан кыйкырып коштоп укчубуз. Той-топурда тимеле бийди эч кимге бербейт. Жаш кезде ичип “концерт” коймок тургай ичкенибиз билинип калчу болсо биз токмок жечүбүз, ал болсо мактоо толугу менен…..

Мая Осмонкулова: Көп жылдарга көбүк чачып ырларым, Толкуп турсун көлдөй дагы, деңиздей.

Сен мени жоготконсуң Жазыбыз жазга окшобой чыйрыктырып, Ортобуз салкын тартып барат, досум. Күзгө окшошуп түнөргөн ошол жазда Сен мени биротоло жоготконсуң.   Кусалык кучагына ороп алып, Ызанын аттаганда босогосун. Кайрадан таппасыңды элес албай, Сен мени ошондо эле жоготконсуң.   Өмүрдүн кыскалыгын унуткарып, Аттап өтүп сезимдин бийик тоосун. Дүнүйөң түгөл болуп турган чакта Сен мени жашооңдон жоготконсуң.   Кайрылып кайра конбос тууруна Кармай албай бакыттын алтын боосун. Алмашып күнүмдүктүн кумарына, Сен мени алда качан жоготконсуң.   Кыялың кызыл-тазыл гүлгө айланып, Кызыгы алып турса көздүн жоосун. Кайрадан кыш келерин танып коюп, Сен толугу менен…..

Мурза Гапаров: Угузуп авазыңды, Узарттың азабымды…

Куюн Бүгүн кыйын Бүгүн куюн… Чыкпа эшикке. Эшикте… Шаарды шаардын чаңы каптап, Чаңдалды үйлөр дагы, дарактар да. Көчөлөрдө куйугуп жинди шамал, Чуркап жүрөт туш келди каталактап, Чимирилип жез кемпирдин ийигиндей, Ажыдаардын бийин бийлейт аянттарда… Ар каяктан ар каякка баш аламан Качып барат калайык каратаман… Оозу-мурду тумчугуп буйукканда, Көзү көрбөй урунуп туйуктарга, Каңырыгы түтөгөн кайран эл-журт Каарын төгөт карарган булуттарга. Анткен менен айып жок булуттарда…   Боз түштү баш калаага… Бозорду кызыл асаба.. Бүгүн кыйын. Бүгүн куюн…   Көңүл жубантуу Коркпо өлүмдөн, Коркконго кош көрүнөт… Көз алдыңа элестеп гүлкайырлар, гөр үстүндө толугу менен…..

Темирбек Алымбеков: Боз үй, тоолор, бир аксакал олтурат, Бул көрүнүш мага тааныш, жакындай.

Ушу сени сагынганым жакшыдыр Курган жаным көнүптүр ээ өзүңө, Бир сагыныч ээлеп алды бу кандай? Кең жайлоодо жүргөндүгүм курусун, Кейип турам сенин үнүң угалбай…   Ашып-шашып агып жатат Ала-Арча, Мен олтурам өзүң көргөн ташыңда. Ала-Арчадай санаам сага агылат… Андан бөлөк эч нерсе жок башымда.   Сага жакчу карагайлар бой тиреп, Табияттын ачып турат көркөмүн… Мен ошондо билбей калган экемин, Сени менен жарыктыгын эртеңим.   Арча-кайың айкалышат жарашып, Аны көрүп бир саамга кубандым. Дарак деле өсөт тура түгөйлөш, Мен өзүмдөн ушунчалык уялдым.   Ушу сени сагынганым жакшыдыр, Башы сонун, аягын да көрөөрбүз. толугу менен…..

Нурлан Абдрахманов: Чырпыктан чынарга

Нурлан (Мукаш уулу) Абдрахманов Чырпыктан чынарга (Өспүрүмдөрдүн жашоосу тууралуу пьеса) Катышуучулар: 1) Өткүр – 10-класстын окуучусу 2) Нурпери – Өткүр экөө кошуна, параллель класста окуйт  3) Ринат – Өткүрдүн классташы, досу 4) Айтеңир – Өткүрдүн классташы, досу 5) Мираида – Өткүрдүн классташ кызы 6) Ди-джей – 10-класстын окуучусу 7) Манты кулак –Спорт мектепте–интернатта окуп жүрүп кайра келген 11- класстын окуучусу 8) Өткүрдүн атасы 9) Көпчүлүк – Мектеп окуучулары Пролог (Мектеп. Танапис маалы окуучулар коридордо сүйлөшүп турушат. Алардын кажы–кужусун Өткүр жактырбай, чөнтөгүнөн телефонун алып чыкты да бирөөнө чалып атып окуучуларга кыйкырды.)  Өткүр:  -Эй, акырынгылачы, эмне, базарда жүрөсүңөрбү? (Окуучулар толугу менен…..

Нурали Кабул: Талаа жолу

Талаа жолу (аңгеме) «Буга чейин жер үстүндө аялзаты бар экен, алар жөнүндө кандайдыр бир жаңы сөз айтыш мүмкүн». С.БУФФЕР Жан жыргаткан жылуу топурагы кызыл ашыкка жете келген талаа жолунда оңуп кеткен керза өтүгүмдү сүйрөй кырманга карап жол тартам. Ойлонуп баратканым үчүн анда-санда мүдүрүлө түшөм. А түгүл пединститутка кире албай шерменде болуп айылга кайра келгеним да көзүмө көрүнбөй кетет. Кырманчылардын окууга байланыштуу айткан азил-шакабаларына деле кулак бышты болуп калдым… Окуп адам болгондо Турдукул кеңкелес адам болор эле. Бир техникум, эки институт жана дагы алда кандай курстарды бүтүргөнмүн дейт. Болгон кызматы – толугу менен…..

Улукбек Омокеев: Отту кечип күн көргөн Баткеним ай, Окко тосуп жашаган көкүрөгүн.

Кыргыз жигиттерине чакырык Акыл барда, тулку бойдо күч барда, Акыбыз жок Мекен туусун жыкканга! Канын төгүп, өлгөн артык жигитке, Карыш жерин бергичекти душманга!   Бизди мында тууган үчүн энебиз, “Баба мурас, жер эне” деп келебиз! Ушул жерде душман буту баскыча, Ушул жерде жатсын өлүк денебиз!   Ыйык мекен – аталардан аманат, Ырас мындан урпагыбыз таралат! Коргой албай, карматканча, бөтөнгө, Кул болуп же кеткен артык талаалап!   Биригели, куруп чептин бекемин, Билсин муундар бабасы ким экенин! Мансап үчүн келечекти кескилеп, Маңкурт гана сатып кетет Мекенин! Максат Жангазиев   ***** Кесилип бектен толугу менен…..