Жаннат Сабырбекова: Кыштай тоңсом, бир заматта жаз кылган, Ошол дүйнөң бүтпөчүдөй сезилчү

Бирөө Тыптынч бөлмө… Сүйлөп жалгыз терезе, Тышта кандай суук экенин уңулдайт. Ызгаарынан көңүл калган немече, “Бирөө” мында от жагам деп чыгынбайт.   Күрмөсүнө арык боюн жашырып, Калем кармап, анан ыкшып жөтөлөт. Капталында үстөлүнүн чачылып, Кагаз жатат чиймеленген өтө көп.   Табагында желген нандын күкүмү, А жанында чырак турат жана албай. Чайына окшоп күңүрт тартат бүт үйү, Ичилбестен муздап калган карандай.   Карап сырттан бооруң ооруйт, жан кейийт – Балким аны элден бөлүп, иргейбиз. Балким бизге буйрубаган чоң бакыт, Анын ар бир кагазында… билбейбиз.   Ал биз үчүн  бир бечара, аялуу толугу менен…..

Бектурали Исамидин уулу: “Бир ооз сөз  сактап калса  өлүмдөн, Бир ооз сөз уккан үчүн  жан чыгат.”

Байдылда Сарногоевдин 90 жылдыгына карата жарыяланган сынакта 1-орунду ээлеген Бектурали Исамидин уулунун ырлары. ҮЧ КАЛЫҢА АШЫКМЫН Жасалгандай нур жүзүң бермет менен, Жарыштагы маарасың эл жетпеген. Болгон чындык дүйнөнүн сулуулугун, Бото көздүүм, мен аны СЕН деп келем.   Кирбей калсаң түшүмө жатканымда, Куйкаланат бүт денем ак жалынга. Бар бакытты өзүң деп сезген үчүн, Баягыдай эмесмин, башкамын да.   Кубат берип калемдин күч, табына, Канат болсоң ырымдын учканына. Ай шооласын акмалап караттырган, Ашык болдум жүзүңдүн үч калына.   Куп жарашса бир калың маңдайыңда, Келбетиңди саламын кандай ырга. Кийинкиси көз асты, эриниңде, Көргөнүмдө төгүлөт толугу менен…..

Элмира Ажыканова : “Бир ойлосом мен бир чекит дүйнөдө Бир карасам аалам менин колумда.”

      Элмира Ажыканова 1966-жылы 15-октябрда Талас районундагы Кум-Арык айылында туулган. Кыргыз Республикасынын Улуттук телерадиоберүү корпорациясынын Кыргыз Радиосунда эмгектенет. КТРдин отличниги, республикалык «Айтыш» коому уюштурган «Мыкты аңгемелер» конкурсунун эки жолку жеңүүчүсү,  Махмуд Кашкари атындагы эл аралык сыйлыктын лауреаты, маданияттын мыкты кызматкери, КР Ардак грамотасынын ээси.  Байдылда Сарногоевдин 90 жылдыгына карата жарыяланган сынакта 3-орунга ээ болду.   Эски мештин жанында Талдап бүтпөй  оңум менен солумду, Таштап салып талыкшыган боюмду. Кыш түнүндө, меш түбүндө телмирип Олтурамын  отко кактап колумду.   Жер айланып зуулап барат огунда, Менин үйүм тогуз жолдун тоомунда. Бир ойлосом мен бир толугу менен…..

Бегайым Нурланова: “Оболу үйрөнгүн сүйгөндү, Сүйгөндү билгендер сүйүлөт!”

Байдылда Сарногоевдин 90 жылдыгына карата жарыяланган сынакта баш байгеге ээ болгон жаш калемгер Бегайым Нурланованын ырларын назарыңыздарга тартуулайбыз. Көңүл Ачуу айтпа, мейли болсом акылуу, Ченем-өмүр, чегерилген жыргал-муң. же сен менин табытыма баш уруп, же мен сенин табытыңда ыйлаймын!   Катуу айтпа, каргышы көп бу турмуш! Канатыңдан кыркканга маш, неликтен?- ар жылыңда башатың кыш, учуң кыш, Ар сыйында аркы дүйнөң жеп ичтен!   Татаал жолдо биз жоголгон  аң-дөңдөр, Таарынычтуу артта канча күн өлдү? Сен Кудайды кандай көрсөң, андай көр! Мен Кудайды эч көрбөгөм- күнөөм бу…   Күн төбөдө күлмүң этпей, аты толугу менен…..

Кыял Тажиева: Унчуга албадым илебиңе, Уйкуда калды бир улуу мүдөө

Жоолугум желге дирилдейт… Өмүрдүн кол жеткис кайрыгында, Өрт койдуң тагдырдын айдыңына. Махабат, карааным кайда жалгыз, жалгыз, жалгыз Сен мени өзүмдөн айрыдың да, айрыдың да, айрыдың да. Махабат өзүмдөн, Махабат өзүмдөн Айрыдың да.   Унчуга албадым илебиңе, Уйкуда калды бир улуу мүдөө. Махабат, сен келдиң эле мага Ааламды көтөрүп жүрөгүңө. Махабат таарынам, Махабат таарынам жүрөгүмө.   Жоолугум желге дирилдеп, Жоголуп көөнүм бириндеп, Жолуңдан кетип баратам Жолумдан өмүр көрүнбөйт, Жолумдан өмүр көрүнбөйт.   Сен эми айрыба таарынуумдан, Сен мени айрыба сагынуумдан. Махабат, түбөлүк издейм сени Сен мени издебе жаңылуудан. Махабат издебе Махабат толугу менен…..

Абдиламит Матисаков: Кыргыз өңү Чокморовдун өңүндөй

“Кыргыз өңү Чокморовдун өңүндөй” Очерк “…элестелип дүйнөгө бүт таркады кыргыз өңү Чокморовдун өңүндөй”. (Жолон Мамытов) Сүймөнкул абаны жазам деп оолукканым качан… Өзүнө учураганымда шаарыбызды саратан куйкалап, газдалган сууга турган элдин кезегин бир-бирине уласа, кербей-чойбой калааны бир курчаса жете турган. Мезгилиң тутумга илинбейт экен, минтип жалбырак күбүп, күз да кирип келди. Эртең эле буйруса кыш… Бурч-бурчта тигилген боз үйлөрдүн биринде бутуңду узун сунуп, көздү жумуп, суу кошулган кымызды ууртап отурганда түндүктөн жай жылган булуттар бейпайда кеткен күндөрдү сызылтып, жүрөктү “зырп” эттирип жүрдү го!.. Кайып болуп кеткен күндөр!.. Чыгармачылык алакасы бар ашыналарым толугу менен…..

Сулайман Рысбаев: Алтын баш

Алтын баш (Жомок) Бир адамдын жалгыз эркек уулу болуптур. Ошол уулу төрөлөрдө кайдан-жайдан экени белгисиз Албарсты кемпир келет да, толгоо тартып жаткан аялга: -Сен корпо, аман-эсен эркек бала төрөйсүң, – дейт экен ага, – ал балаң чоңойгондо чени жок тентек чыгып, эл караган бетиңерди жер каратат. Мындай баланын кереги жок десең, азыртан баш тарт, мен аны азыр эле тумуктуруп жок кыламын. «Куу баш өткөнчө туяк болсун десең өз азабың өзүңдө» – дейт. Абышка-кемпир Албарсты кемпирге жалынып-жалбарып, «Куу баш Курбанаалы» дегенче, тентек болсо мейли, балама тие көрбө» – деп жалынышат. Бала эсен-аман төрөлөт. толугу менен…..

Айдарбек Сарманбетов: Бак талаш

Бакталаш (аңгеме) -Ата! Биздин бакты кыйып жатат! Тиги… бу… Акмат!..- деп, кичүү небереси анталаңдай үйгө жүгүрүп кирип күтүүсүз жерден калайман салып жиберди. Төрдөгү көрпө төшөктө жамбаштай жатып, бейкапар китеп окуп аткан Бектур карыя баш-аягы жок сөздөн эч нерсе аңдай албай тестиерине элтейе карап: -Эмне дейт? Ким? Кайсыл бакты?..- деп, чочуй баш көтөрдү. -Жанагы… тиги… ортодогу… Небересинин чалды-куйду кебинен алда кандай жаман окуяны боолгогон Бектур китебин таштай карбаластап тура калып, өтүгүнө бут сала тарталаңдай сыртка умтулду. Ошондой. Сырттан удаама-удаа чакылдап чабыла баштаган балтанын үнүн жанатан эле шооткондо бу неси болуп кетти экен толугу менен…..

Эгемберди Эрматов: Тургунбай Эргешов жөнүндө

Тургунбай Эргешов Тургунбай Эргешов 1960–70-жылдары басма сөзгө жарыяланган ырлары менен өзүнүн акындык жүзүн көрсөткөн эле. Ошол учурда жалпы хордон анын үнү айырмаланып турчу. Ырларындагы өзгөчө курч саптар окурман катары мени өзүнө тартчу. Тубаса таланттуу акын экендигин адабий чөйрөдө айтып жүрүшчү. Алгачкы чыккан ырлары менен эле элдин назарына илинүү оңой-олтоң иш эмес. ***** Көзү тирүүсүндө бир дагы ыр китеби чыкпады. Буга, биринчиден, акындыктын жолун, тагдырын башкача түшүнүп алып ичимдиктин артынан кеткендиги тескери таасирин тийгизсе, экинчиден, ошол учурда басмада иштеген ичи тар, көралбас, таланттуунун жолун тоскон ортозаар акын сөрөйлөрдүн кесепетинен болду окшойт. Бир нече китептери басмаларда саргайып кезек күтүп жатып, акыры толугу менен…..

Зинакан Пасанова: Уулума кат

Уулума кат (ыр түрмөк) Перзент Ак-карасы аралашып бириккен, Аңтарылып акса дүйнө жиниккен. Ала-салбай, бек карматкан өзүмдү, Балдарыма байлап турган илинчек.   Жол арбыта жүрмөйүнчө билбеген, Жадаганда жалганы көп дүйнөдөн, Жашоого мас жаш баламдын жарыгы, Жаз чакырат жан дүйнөмө кирдеген.   Уяң мүнөз, мажүрөөмүн, чабалмын, Түз эместир дайым эле кадамым. Арданбасын деп азамат уулдарым, Ар-намысты гана бийик кармадым.   Элдей эле пендечилик жактарым, Улуулугум: энелик барк-салмагым. Улашар деп өмүрүмдүн  чаласын, Уулдарыма улуу үмүт артамын.   Турмушумдун катасы көп бейчеки, Түзөөр аны артымдагы перзентим. Өз ордумду басуучулар турганда, Өмүрдөн эч арманы жок толугу менен…..