Category: Поэзия

Акжол Доранбек уулу: Мындан ашык бакыт табуу мүмкүнбү, Оңой менен тил албаган тагдырдан.

Жазуучулар Союзу

Абал Байкап көрүп, алды-артымды карасам. Зээним кейип, жүрөгүмдү канатам. Баскан жолго из түшкөнү байкалбайт, Багыт кандай, билбейм кайда баратам…   Күүгүм кирсе таңдын калбай карааны, Күндөн ылдам түндүн берген саламы. Дарыянын жээгиндеги чарчабас, Чарпалектей дүйнөмдүн чар тарабы.   Күндүн чыгып, баткандыгын карасам, Зээним кейип, жүрөгүмдү канатам. Аз өмүргө тар убакыт жетишпей, Жашаганга үлгүрө албай баратам.   Ушул чак Баскан кадам турмуш-шартка эп келбей, Абал азыр эрксиздикти жектемей. Таалайым бүт-уктап, түштө ойгонгон, Таң тоспогон күндөр менен кеткендей.   Айла, амал тапчу кээде кез болот. Анын баары керектелчү кезде жок. Көп нерсени толугу менен…..

Керимбек Кадыракунов: Шылтоолоп чакырууга себебим жок, Жөн эле үйгө достор, келгилечи

Жазуучулар Союзу

Токой Сансыз дарак сабын бузбай тизилген, Саргайыңкы жалбырагын күз илген. Мээлүүн желдин мемиреткен шоораты, Узап аздан чексиздикке үзүлгөн.   Дүйүм шилби токойдогу аралдай, Саксайышат саамайлары таралбай. Иңир кирсе үшүн алат адамдын, Сезимиңди селт эттирчү караандай.   Тоонун башын көрүп булут чалганын, Тобун издеп, көзөмөлдөп калганын. Карагайлар балатыга курчалган, Тойго ээрчитип бараткандай балдарын.   Жан-жаныбар бейпил жашап жай кылган, Тирлик өтөп уланышкан ай, жылдан. Чар тарабы өсүп барат токойдун, Жердеги бир алп кемедей жай жылган.   Калса болду уланып Өткөн күндү дасторкондой жайгым бар, Койну толо кубанчым бар, кайгым бар. Өтөлгөлүү толугу менен…..

Жолон Мамытов: Башат жана мухит

Жазуучулар Союзу

Башат жана Мухит (поэма) –Силердин пириңер ким, акындар –Акын-Баба… (кафедеги сөз)   Жаза … Замандар түпкүрүнөн кылымдар чордонунан жаралды акын жерге таралды чачы желге. Жылдарга жүзүн чайкап жашоону зирек байкап ал жазган асыл саптар ааламга жатты таркап…   Көптөрдөн ал акындын кабарын укту да хан алдырды ордосуна, өз ырын сынатмакка жетмекке колдоосуна. Ак сөзүн айтты акын карыткан ай-жылдарды: «–Жүрөгү сокур адам жазыптыр бул ырларды!»   Хан күлүп мыйыгынан далайга тиктеп туруп, момундай буйрук берди вазирге жүзүн буруп: «– Жар салгын жамы журтка, курулуш башташышсын. А муну эшек менен сепилге таш толугу менен…..

Өмүрбек Дөлөев: Ойлоруман от “дүрт” этип көз ачып, Ойгончумун дүбүртүнөн жылкынын

Жазуучулар Союзу

Ата-энедей ардактуу Кобуру, сөздөрү бар, колот, сайдын, Уу-дуусу бүтпөгөн бир жомок жайдын. Алыстан эңсеп, дегдеп келгенимде, Атчандай чаап чыккан, тосот айылым.   Дайыным калган окшоп желден жетип, Шыбагы жыпар чачат сербеңдешип. Мен кармап, анан тартчу аркан болуп, Кашка жол алып жөнөйт дегдеңдетип.   Ар кимдин өмүрүндөй бар айылы, Жол кетет улам тоону карап улуу. Бой тарткан кыздарындай суйсалышат, Суу бойлоп келе жаткан тал кайыңы.   Не кылдым бала күндөн, бөктөрүнө, келгеним, айтам элдин өздөрүнө. Келиндей жаңы келген, ийилгим бар – Айылдын адамы эмес, чөптөрүнө.   Кубанчым сөз жетпеген баарыдан да, толугу менен…..

Сүйүнбай Эралиев: Качан болсо, кызматыңа мен дайын, Карегимдей Ата-Журтум, Мекеним

Жазуучулар Союзу

Кармышак Ташбаев Заман жана ата журт Унутулбайт өткөн доордун издери… Ушул күндөр буйрук кылсын бизге эми. Заманыбыз – бизге дарак мөмөлүү, Бүт жемиши бышып турган күздөгү. Токчулуктун болуп турат заманы, Тууган жердин мелмилдеген түздөрү.   Арбын болуп, артып улам байлыгы, Бар бол, элим! Билбейли биз кайгыны?! Турсун дайым тууган жерден угулуп, Түгөнбөгөн күүлөрүнүн кайрыгы. Бүт ааламга тарай берсин түбөлүк, дүңгүрөгөн Ата Журттун айдыңы!   Сен кыргызсың Сен кыргызсың аба жутуп, нур жутуп, Жер боорунда жашап жаткан күн көрүп. Кубанганда тебетейди ыргытып Терип келген тоонун назик гүлдөрүн.   Сен кыргызсың кымыз толугу менен…..

Байдылда Сарногоев: Жүрөктө жүрөт эскирбей, Сүйөмүн деген бир сөзүң

Жазуучулар Союзу

Булакка Алдастап бат, бат дем алып, Арыкка боюн ургулап. Аманбы? – курбум дегендей, Агасың, булак шылдырап.   Билерсиң бала кезимде Көп жолу сени бойлогом. Убара кылып шарыңды Тегирмен салып ойногом.   Калкыткам көлчүк жериңе, Кайыкты жасап кагаздан, Көйнөктү чечип жалбызга Кирингем ысып баратсам.   Ойногун! – дейсиң эми да, Кайрадан бала болбосмун. Жээгиңди бойлоп мен чылап, Бөбөктөрүм ойношсун.   Кайсы сенин терезең Атын билем сен жашаган көчөнүн, Бирок, билбейм үйүң кайда экенин. Биргелешип кирмек элем киного, Бүгүн сени кайдан табар экемин?   Үй номериң сегизби же сексенби? Көчө бойлоп көрүп толугу менен…..

Омор Султанов: Сага эми кезиксе экен мендей бирөө, Болбосо менден жакшы, менден эстүү

Жазуучулар Союзу

Кыйылып турам Жылкы айдап үрөң-бараңдан Жылганы бойлой бастырсам, Жайлоонун салкын абасы Эркелей согуп астыртан, Көңүлгө сиңген гүл жыты ай, Көркөмү менен мас кылган.   «Ашуу-Төр» менен «Чолок-Төр», Эңседим сени сагынып. Жадырап өскөн гүлдөрүң Жакама үзүп тагынып, Абаным созсом бөлүшчү Аскаңдан чыккан жаңырык.   Тоодогу өткөн балалык Тобулгу чикит чабышып, Бир күндө он жол урушсак, Он жолу кайра табышып, Куушуп оюн салчу элек Кулундар менен жарышып.   Ушинтип жүрчү күндөрүм Бүлбүлдөп узап баратат. Кыйылып турам кош дебей, Кымбаттуу курбум, бала чак, Мен тойбос бала кезимди Мезгилим колдон талашат.   Ак кууну толугу менен…..

Махабат Касейинова: Ымандай сыр бул мендеги, келиңиз – Ыр окушуп кайталычы жѳн гана

Жазуучулар Союзу

***** Алган өңдүү бакыт мени туткундап, Аяп жашайм өзүмдү анда кысылган. …Келди-кетти тагдыр болду демекмин, Кербен өңдүү өтүп кетсе тушумдан…   Бирде аяп, бирде өзүн жек көрүп, Ар кыл ойго батат кимдер менчелик? Башыңды ийип жашоо турмуш каарына, Коркоктук же боштук, балким пенделик…   Бактысы үчүн жарым менен балдардын, Бар күчүмдү жумшаганым туурадыр. Багы ачылбай ыйлап кетээр көп болсо, Бала күндөн көөдөнүмө сыйган ыр.   Мекенге Мекен-эне, мен түшүнбөй баркыңды, Мекен-ата, айта берип дартымды. Сурабапмын сендеги абал кандайын, Сурабапмын бүтүнүңдү, жартыңды…   Миңи келди миң бир түрлүү сүйлөдү, Бирок сага толугу менен…..

Фатима Абдалова: Ыр деген – бул Өмүрдүн айнегинен, Чагылып турду дүйнө ар жеринен…

Жазуучулар Союзу

КР Маданиятына эмгек сиңирген ишмер, Алыкул Осмонов, Жолон Мамытов атындагы адабий сыйлыктардын жана ТүркСОЙ эл аралык уюмунун Абай атындагы сыйлыгынын лауреаты акын Фатима Абдалованын “Улуу Тоолор” басмасынан “Ыр деген – бул Өмүрдүн майрамында” жана “Мен апамды көйнөгүнөн тааныгам” аттуу жаңы китептери куйрук улаш жарык көрүүнүн алдында турат. “Ыр деген – бул Өмүрдүн майрамында” аттуу китебинде да акындын жалпы поэзиясында башкы тема болуп келаткан – Адамдын – адилеттүүлүк, мээримдүүлүк, ыймандуулук, кайрымдуулук сапаттарына басым жасалат. Ошол асыл сапаттары менен гана Адам – “Адам” атына, адамдык акыл-эске, интеллектке татыктуу болуп, бул дүйнө-өмүрдүн не толугу менен…..

Алмаз Сейитказиев: Пародиялар

Жазуучулар Союзу

Уйкашса болду Жылдыздар жуушап асманга, Жылкылар оттоп ак карга. Оюн салат кулун-тай, Жылгалуу жылуу макмалга. Турсун Молдакунова Макмал, – деген кездеме, Уйкашса болду, тескебе? Майда сөзгө окурман, Маани бербейт эч деле.   Биз жактагы жылкылар, Кардай күйшөп алышат. Көрпө, чыт, сатин үстүнө, Кулундар оюн салышат.   Көргөнүм үчүн Топ кыздар сууга келип жуунушат, Калкалап колу менен көкүрөгүн. Исабек Токтогулов Караймын кыздарды мен сууга түшкөн, Көбүнчө буйтка жерди таап алып. Көрсөтпөйт алар бирок, эмчектерин, Көкүрөгүн эки колдоп жаап алып.   Көзүм менен көргөндү ошентсе да, Көчүрөмүн көңүлгө ашып-ташып. Кир чайкап, жуунушкан толугу менен…..