Толкун Ади уулу: Жарым эс

Жарым эс Асман күмбөзүнүн бир капталы бузулуп карарып, тигил алыстагы бийик тоолордун башына шатыратып жамгыр төгүп жатты. Ал эми береки түздө болсо асман көгөрүп ачылып, күн жаркырап тийип турду. А ушул эле асманы ачылып турган кең саздын жээгиндеги сайдын шар суусунда бир жаш келин сууга чөмүлүп жатты, анын суу болуп кеткен жука ак көйнөгү терисине бек чапташып, жаш келиндин толукшуп, чытырап турган аппак денеси кудум суудагы күмүш балыктай жылтылдап адамдын көзүн уялтып турду. Бир убакытта келинчек бет маңдайындагы өзүнө ырсайып карап турган эркек кишини көрө коюп катуу чочуп кетти да, толугу менен…..

Акын Бактыгүл Көкөтаеванын поэзия кечеси болуп өттү

Акын Бактыгүл Көкөтаеванын «Жамгыр калсын эсимде» поэзия кечеси болуп өттү. Иш-чара “Кыргызстан Аялдар кыймылынын” түзүлүшүнүн 98 жылдыгына карата “Кыргыз Республикасынын Аялдар комитети” коомдук бирикмесинин “Менин жан дүйнөм” долбоорунун алкагында уюштурулду. Кечеде Бактыгүл Көкөтаеванын ырларын Кыргыз Республикасынын эл артисттери Жипариса Көчөрбаева, Турусбек Жумалиев, эмгек сиңирген артисттери Гульмира Кучербаева, Нурдөөлөт Копоев, театрдын белгилүү жаш артисти Өмүрбек Израилов жана акын Гүлзада Станалиева көркөм окушту. Иш-чарага акын-жазуучулар, коомдук ишмерлер, кино жана театр өкүлдөрү, композиторлор катышты. “Бул долбоордун максаты акын аялдарды колдоо, алардын чыгармачылыгы аркылуу калкты, жаштарды чыгармачылыкка, адабиятка жана поэзияга кызыгуусун арттыруу”, – дейт “Кыргыз Республикасынын Аялдар толугу менен…..

Нуриза Өмүрбаева: Оо, ошондо кандай керек болчусуң! Мени мендей сактоо үчүн өзгөртпөй

***** Чарчатат ушул турмуш башаламан, Жашаймын күндү узатып, таңды тосуп. Арманым, арызымдан тажабаган, А деңиз жанымдагы жалгыз досум.   Жашоонун жасалмалуу шаңы менен, Көөнөргөн көңүлүмдү алдап келдим. Жандарды жүрөгүмдү тааный элек, Жарыгым тийбей мен да жандап көрдүм.   Боштукка боюн таштап, жылдар өлөт, Үлбүрөп чырак өчөт түнөгүмдө. Күнүмдүк жанган отко жылынам деп, От жакпай койгон экем жүрөгүмө.   Жарыкка батпаган жан кайда батат? Жалган деп жашаганым чыным экен. Сурабайм бакыт. Бактым алда качан, Кудайдын колдорунан чыгып кеткен.   Ыйласам болмок бүгүн себебим көп, Баягы оттуу нур жок карегимде. Жашоонун өзү толугу менен…..

Бактыгүл Көкөтаева: Сыртта жамгыр нөшөрлөгөн, төгүлгөн, Тышта тагдыр көрүнбөгөн, көрүнгөн

Бактыгүл Көкөтаева Нарындын Эки-Нарын айылында туулган. Ж.Баласагын атындагы Улуттук университеттин Кыргыз филология факультетин аяктаган. Учурда Бишкек шаарында жашайт. Бактыгүлдүн таланты ар тараптуу. Ыр да жазып, кээ биринин обонун да келиштирет. Поэзияга жоопкерчилик менен карап, ырын жазаарда миң толгонуп, анан гана кагазга түшүрөт. Жамгыр калсын эсимде Көктөм өткөн, көздөр чөккөн, Көңүлдөр жок баягы. Жаздагы өктөм, жашып төккөн, Жамгыр да жок андагы. Сезимдерим, эзилгеним… Сизге деле сезилген. Жаштыгыма, жан сырыма.   Жакын десем ким элең?.. Эми баары арман-кайгы, Болсо, болсун, болгондой. Сен да кеттиң кейибейин, Тагдыр балким, ошондой.   Эстегенде, кез келгенде, толугу менен…..

Назгүл Осмонова: Көз жашымды көрбөс үчүн башкалар, Кол чатырсыз бастым бүгүн жамгырда

Назгүл Осмонова − 1972-жылы Ош облусунун Өзгөн районундагы Мырза-Арык айылында төрөлгөн. 1995-жылы Бишкек шаарындагы И.Арабаев атындагы Кыргыз мамлекеттик педагогикалык университетинин филология факультетин бүтүргөн. 2016-жылы Жусуп Абдрахмановдун “1916. Күндөлүктөр. Сталинге кат” автобиографиялык китебин кыргыз тилине которуп, “Улуу Тоолор” басмаканасынан жарык көргөн. 4 ыр жыйнактын, 1 котормолор жыйнагынын автору. Жолон Мамытов атындагы жана Курбаналы Сабыров атындагы адабий сыйлыктардын лауреаты. КР Жазуучулар союзунун мүчөсү, “КР маданиятынын мыктысы”.   Мекеним Буюккан муңун көтөрүп, Буулуккан ушул жылдардын. Ата Журт күлсө мен күлүп, Ыргалса кошо ыргалдым. Кайгысы элдин каржалтып, Калпынан качтым жыргалдын. Кымбатым элим, кыргызым, Кан менен кошо айланып, толугу менен…..

Мээркан Токсобаева: Жаздыгымды суулаган күндөр өттү, бир жолу сүйүп калуу – миң жолу өлүү

***** Булуттар туш-тушка чачылган, буюккан бороон да басылган. Баштарын көтөрдү кылтыйтып, бакалар көлчүккө жашынган.   Аңгыча кызарып күн батты, айлана мемиреп тим жатты. Чалп этип секирип бакалар, чурулдап хорлорун ырдашты.   Теребел тынчыды мемиреп, түн дагы алдыга теминет. Караңгы кең жайып кучагын, келатат  дабышсыз берилеп.   ***** Агарып туш-туш жактары, асманда нурдун ак шаңы. Албырып атып келатат, аяздуу кыштын ак таңы.   Эх, чиркин алды жактагы, эң укмуш көрктүү бак дагы. Элп эткен желге куланып, эленет ак кар шактагы.   Чүмбөтү түндүн, түрүлүп, чүрөк таң атат сүрүлүп. Чар тарап келип  толугу менен…..