Юкио Мисима: Улуу урматтуу Аои

Но [1] театр стилиндеги пьеса Катышуучулар: Ясуко Рокудзё – аял; Хикару Вакабаяси – аябай келишимдүү сулуу эркек; Аои – Хикарунун аялы; Медайым.             Түн. Ооруканадагы палата. Көшөгөнүн эң төрүндө Аоинин керебети жайкашкан. Сол тараптагы чоң терезенин пардасы тартылып коюлган. Эшик көшөгөнүн оң тарабында. Аои уктап жатат. Хикару: (Палатага медайымдын коштоосунда плащчан кирип келет. Сумкасын жерге таштап, медайымга кайрылат.) Уктап калдыбы? Медайым: Ии, ооба. Бөбөк сыңар терең уйкуга кетиптир бечара. Хикару: Бир аз катуу сүйлөсөм болобу? Медайым: Болот, бирок өтө катуу эмес. Ага уйку дары берилген. Хикару: (Керебетке жакын келип, уктап толугу менен…..

Бейшебай Усубалиев: 4975     

4975                                                                                          (аңгеме) Досум Кубан Мамбеталиевге Баян Асылбекович чочугансып ойгонду. Эмнеден чочуду? Эстей албады. Чочугандай көрүнсө керек. Ушинтип ойлоп койду. Турду да, адаттагыдай эле, жуунду: “Бетимде эле тактар көбөйүп баратат, – деди санааркай, маңдайындагы күзгүгө тигиле. Анан негедир кайдигер:– Боордон дешет го”… Үйдө киши барбы дегендей, кулак түрүп калды. Жан жоктой. Кечээ үйдө байбичеси экөө эле калганы эсине түштү. “Алар болгондо… – деди ичи жылый жылмая, –эмгиче үйдү үч көтөрүп…” Неберелерин айтып жатканы; алар кечээ эле өз үйлөрүнө тарап кетишпеди беле. Байбичеси кайда кеткен? Эстеди, негедир жылмая кетти. Адаты да, дайыма толугу менен…..

Бахпурбек Аленов: “Топон – Конон”

«ТОПОН» – КОНОН Аң-сезими жайында болгон адам аттуунун дээрлик көпчүлүгүнүн, жалпы эле дүйнө коомчулугунун жан-дүйнөсүн жай алдырбай ойго сала баштаган акыркы кездин бир ой көйгөйү – “Адам социалдык-биологиялык жандык боюнча калабы же технологиялык жандыкка айланып кетеби” деген кооптонуу аралаш суроодо экенин тана албай калдык. Ушул көйгөйдүн айланасында дүйнөлүк алкактагы окумуштуулар, илимпоздор, даанышман-акылман философтор (анын ичинде саналуу Кыргыз интелегенциясы да) баш катырып, акыл сарптап “технологиялык жандыкка качан айланып кеткенин адамзат өзү сезбей калбайбы…” деген тынчсыздануусун ар кандай жол менен улам эскертип келе жатат.  Пенде сезимин жабыркаткан, чочуткан  ааламдык алааматтын карааны мына-ана толугу менен…..

Мадина Омарова: Бир ирет күз кечинде

Казак адабиятынан Бир ирет күз кечинде (аңгеме) Кыязы, жамгыр жаачудай. Асман бүркөк. Былтыр сынган колум сайгылаша баштады. Уютат да уютат. Жүрөгүм айланат. Таза абадан кана жуткум келип кетти. Үстүмө жемпиримди ыргыта салып, сыртка чыктым. Аякта бешик арабадагы наристелери менен Назира жана Марияш отурушуптур. Мен аларга келип кошулдум. –Чылым чексем эчтеке эмеспи? –Чеге бер, – деди Марияш, – баары бир машиналардын түтүнүн дем алыбатабыз! Мен сигаретимди күйгүзүп, терең сордум да, түтүндү тескери карай үйлөп койдум. Корообузда балдар арбын. Ызы-чуу. Күрү-күү. Эгер көпкө отуруп сырттан абай салсаң, жогеле дегенде бир жылмайта, атургай толугу менен…..

Рахат Жуманазарова: Садага чаап жаштыгымды мен сүйсөм, Сары кызга алмаштыңбы дагы бир?

Кездешүүгө баратам Мен өзүмдү таппай келдим, таппай издеп, бир изимди кайра-кайра таптай бердим. Кайда жүргөм? Жокмун күтсөм, жүдөп бүткөм, аргасыздан арсыз күлгөм. Түтөп күйгөм, чүнчүп жүргөм, мен өзүмө толук кайтчу күндү күткөм. Мен өзүмдөн алыс жүргөм, ойгоно албай, “ойгон” деген алсыз үндөн. Көрчү оюмдун чаташканын, мен өзүмдөн адашкамын. Ким бирөөнүн кейпин кийип, өзүм менен кездешүүгө баратамын. Үч жыл болду Мен сени сүйгөнүмө үч жыл болду… Мээнетти мен билбеген башыма үйгөнүңө үч жыл болду. Талылуу жерин таап үч күндө жеңсе болот түптүү жоону. Таптакыр түптүз кылып кулатса болот экен бийик тоону. толугу менен…..