*****
Эрким болсо, мында келмек эмесмин,
Кетүүгө да жолду бермек эмесмин.
Төрөлүүнү, өлүүнү да жоймокмун,
Кереги не? Оюн, эрмек эмесмин.
*****
Чөйчөгүмө эңкейгендей карапа,
Мээрим чачат асман жерге карата.
Бирок андан жаабай жүзүм ширеси,
Кан оргуштайт жүрөгүмдү каната.
*****
Миң жашап да жашка адам тойбогон,
Соңу анын – өлүм тирүү койбогон.
Хан, кедейдин бирдей кылып катарын,
Алып тынып, кимди гана сойбогон.
*****
Бул кооз дүйнө мени мында азгырып,
Жайгаштырды көрк, жытына мас кылып.
Соолтуп бирок мүрөк суунун булагын,
Сызга анан олтургузат таз кылып.
*****
Акыл жетпейт, – кайдан азап, жамандык?
Ук, айтайын чын сырымды адамдык.
Биз убайым ылайынан жуурулуп,
Келип, кайра кетиш үчүн жаралдык.
*****
Акылдуу- бул бука сааган кеңкелес,
Жолу катуу, чыгашалуу, бак бербес.
Иштермандан бекерпоздун баркы чоң,
Пияз баалуу, акыл азыр кеп эмес.
*****
Чындык колдон чыгып кайнайт, айла жок,
Түшүнүүгө умтулбагын, алба жооп.
Шарап ичип, наадан бойдон кала бер,
Илимдерди таанууда эч пайда жок.
*****
Өлүм шорун ажал сага жалатар,
Көргө салар, капкараңгы жана тар.
Чопо болуп калган жансыз денеңди,
Кийин бирөө өз ишине жаратар.
*****
Тагдыр күчтүү, аны эч ким жеңбеген,
Баарын жалмап ач, желмогуз жер жеген.
Аманмын деп сүйүнбөгүн, кое тур,
Кумурскага жем болосуң сен деген.
*****
Бизге чейин өттү айдын нечени,
Кайтпас болду акылманы, чечени.
Таманыбыз басып жаткан топурак,
Сулуу кыздын карегидир кечээги.
*****
Жашоо эмне? – Ачайын деп капкагын,
Жылдап ойлоп, кирпигимди какпадым.
Көп нерсеге көзүм жетет деп жүрсөм,
Акылымдан эч нерсени таппадым.
*****
Ичип жатсам идиш мага кеп айтты:
-“Мен шах элем, жолдуу элем, – деп айтты.
Көрчү чиркин! Топуракка айланып,
Сага идиш болду денем!” – деп айтты.
*****
Мен өзүмө кесип кылдым билимди,
Аалам-асман сыры мага билинди.
Баарын бийлеп, баш ийдирдим. Бир гана
Таш боор ажал албай койду тилимди.
*****
Өткөн келбейт, кайгы жүгүн артынба,
Бүтөр ишти эртеңкиге калтырба.
Болочокко алданбагын келе элек,
Аткан таңга толук ишен, тартынба!
*****
Жүрөгүңө чындык өзүн жашырат,
Керек маалда ойду ишке ашырат.
Бермет дагы толмоюнча көркүнө,
Көл түбүндө, кутусунда жашынат.
******
Ойноп күлүп, жыргаганың жашыңда,
Шарабың да, жеген тамак-ашың да.
Жакшылыгың, күнөөң дагы – Кудайдын,
Көздөп койгон иши болчу башында.
*****
Кудай, сага марттык жетпей кичине,
Далайына өлүм суусун ичире.
Ай чырайлуу келбетине карабай,
Зыкымданып, каттың көрдүн ичине.
*****
Тамчылардан мухит болду десек эп,
Майда чаңдан жер топтолуп калган деп.
Сенин келип, кетишиңдин мааниси –
Чымын үйгө кирип-чыкты деген кеп.
*****
Жут шараптан! Көңүлүңдү пас кылба,
Көз ирмемдей биздин өмүр-жаш мында.
Бабалардан өскөн чөпкө жатып ич,
Тагдырыңды оюна кой, шаштырба!
*****
Бермет өспөйт караңгыда жатпаса,
Оокат болбойт жан азапты тартпаса.
Жоктун орду толот өзү акырын,
Бар нерседен кол үзсөң да таптаза.
*****
Ушунчалык бечарабыз эмнеге?
Кулдук уруп кумарланган денеге.
Жүргөн менен тирүүлөрдүн бири да,
Өз кумарын кандырган жок дегеле.
*****
Акылманым, ич, созулба кебездей,
Бийлик, байлык түбөлүктүү эместей.
Көзгө бекем көрүнгөндүн бардыгы,
Жалган түштөй, көрүмчүдөй, элестей.
*****
Шарап менин жашоомдогу жарыктыр,
Идиш бошоп, калдыктары калыптыр.
Бабырашкан көп жолдоштун бири жок,
Жашоо канча? – бир Кудайга аныктыр.
*****
Керээзиме достор кулак салгыла,
Ажал келип алам десе – жан мына!
Өлсөм идиш жасап алып күлүмдөн,
Ортоңорго мени кошуп алгыла!
Которгон: Кубанычбек Басылбеков
