СЫР Периштелер бетин бербей асмандын, Бозоруңку жаңы көзүн ачкан Күн. Боолголоп келээр маалын күткөнмүн, Боор толгоп жүрөгүмдү ачканмын. Түшүп шоола уйкудагы мага анан, Шоокуму аста дене-бойго тараган. Тунуп турду тунук бойдон келген сыр, Жерден, суудан, жылдыз, чөптөн, абадан. Көк асмандан нур төгүлүп жер көздөй, Күүсү анын улап жолун жер кезгей! Кара күүдөй – “Кара өзгөй”, “Кер өзөндөй”, Бирде жеңил – “Ибарат”, “Кыз кербездей”. …Былыктары калкып чыгып көрүнөө, Кылыктары сүйрөчүдөй көрүнө. Ушул биздин эл башылар угуп үн, Ушул укмуш көрүнсө эмне көзүнө. Байлык, бийлик, мансап көзүн байлаган, Эмнелерге кетти толуп айланам… толугу менен…..