Жолдошбек Зарлыкбеков: Буккан сайын бугум буура, жолум муз, Бул сүйүүнү бүтөм качан бүт ырдап?

АВАЗ Жолуккан барбы, кезигет кайдан, бир курак өттү билинбей, жалбырак ылдый жылтырап тамган тамчынын тунук үнүндөй. Кезиккен барбы, жолугат кайдан, бир курак калды көрүнбөй, өткүндөн кийин жаңырып калган жайлоонун жашыл өңүндөй. Жолугат кайдан, кезиккен барбы, жамынып жатып ай нурун, алыста калган жылдардын шаңын, ырлардын козгоп кайрыгын…   САРЫ Асман аздап кочкул түскө боёлуп, чөккөн күүгүм чирик барик жыттанат. Кечээгимдей бүгүн дагы ой ооруп, кечээгимден бүгүн үмүт кыскараак. Жол тозоңу, жолоочунун көктүгү, шагы сынган сагынычтын арааны басаңдады, улам жылдар эскирип, азаңдады улам эргүү шамалы. Эсиңдеби? Себептерге эбептер кайчы түшкөн күзгү кечте читать дальше……

Акын Самидин Стамбеков:

  “Көкүрөгүндө ыры бар адам жер тандабайт, Бишкектен кетсем да, поэзиядан кеткен жокмун”   Самидин Стамбеков 1959-жылы 8-мартта Чаткал районундагы Каныш-Кыя кыштагында туулган. 1980-жылы Ош мамлекеттик педагогикалык институтунун филология факультетин бүтүргөн. Орто мектепте мугалим, директордун орун басары, директор болгон, райондук “Чаткал оттору” гезитинен баштап, республикалык, областтык газеталарда иштеген. 2008-жылдан бери карата Жалал-Абад областтык “Дил” гезитинин башкы редактору болуп иштеп келе жатат. “Алыстан жазылган каттар” (2002-ж.), “Самидиндин санаты” (2011-ж.), “Тирүүлүк – өзү көз ирмем” (2015-ж.) ыр жыйнактарынын автору, жыйырмадан ашык китептин редактору, медицина, биология багытындагы ондон ашык окуу китептеринин котормочусу. “Кыргыз читать дальше……

Суслова Светлана: стихи

МАЛЕНЬКОЕ СЕРДЦЕ Мой Тянь-Шань велик и необъятен – От вершин седых до бурных рек. Как вместит деревья в три обхвата В маленькое сердце человек? Как запомнит каждый час душистый, Что дарит Тянь-Шань в своей весне, Каждую ладошку влажных листьев С чёткими прожилками на ней? Как успеет он заметить слёзы На глазах недремлющих цветов, И небес предутреннюю просинь, И шедевр мгновенный облаков?.. Мой Тянь-Шань, волшебник многоликий, Стук сердец не зря созвал на пир: Маленькое сердце так велико, Что вместит стократно этот мир!   КРЫЛЬЯ Крылья у стрекоз нежны, прозрачны – Словно читать дальше……