Tag: Тагдыр

Маркабай Ааматов: Ишеним туубуз болбой махабатта, Ишенбей турган чагың өкүндүрөт

Жазуучулар Союзу

***** Зуу коюп качкан куштай жыргал учат, Өмүрдү коштоп алган жылдар учат. “Жазуучу” дачасында күн кечирем – Теректер бийге түшүп ыргалышат!   Кашка-Суу күндүр-түндүр шаркыраган, Сезимди тартуулады жаркыраган. Кызганам аны булгап албайын деп Кыпчылып кепке-сөзгө ар кыл адам.   Ойлоном келечектин жагдайын да, Алынча өтүп турмуш, ал жайым да. Тигине, Ата-Бейит көрүстөнү – Айтматов уктап жатат маңдайымда!   Буйруса тоо койнунда калуу бактым, Мында өтөр кайгы күбөөр бар убактым. Эргисе эрөөн-төрөн албагыла – Торгойдой бир баласы табияттын.   Чалкаят ак жамынып аска-тоолор, О, тагдыр эртең жолум башка болор. Эмнени тартуулайсың, толугу менен…..

Орхан Сөйлемез: Чыңгыз Айтматовдун романдарындагы тагдыр жана тагдырга болгон ишеним

Жазуучулар Союзу

Чыңгыз Айтматовдун романдарындагы тагдыр жана тагдырга болгон ишеним Чыңгыз Айтматовдун “Тоолор кулаганда” (Түбөлүк колукту) романынын башкы маселеси, “тагдырдын” адам жашоосуна тийгизген таасирин окурманга жеткизүү болгон. (Айтматов 2007) Романдын өзөгүнө үңүлгөнүбүздө тагдыр түшүнүгүн башкы бөлүмдөрдө аныктама берип, чечмелеп отурган жазуучу, кийинки бөлүмдөрдө ар кайсы каармандарынын өмүр жолунда бул ойлорун дагы да тереңдетип отурат. Айтматовдун ою боюнча “тагдыр” аныктоочу жана тартипке салуучу жападан жалгыз күч. Анын иштөө принциби эч бир жан тарабынан жандырылып жиберилиши мүмкүн эмес; тек гана акыл-эстин күчү менен белгилүү бир өлчөмдө гана аңдап билүүгө боло турган нерсе. Ал дагы толугу менен…..

Калчоро Көкүлов: Мен таарынсам таалайыма таарынып, Мен сүйлөшсөм теңир менен сүйлөшөм.

Жазуучулар Союзу

****** Табияттын таза түшкөн жаштыгы, Таазим сага татынакай жаз сулуу. Сени күткөн үмүт кандай таттуу да, Сени көргөн өмүр кандай бактылуу. Адал ээрчип, арам ээрчип соңуман, Алаканда айла амалым жогунан. Алда кимге арка болоор, дем болоор, Андай деле иш бүткөн жок колуман. Ак карасы тосуп чыгып жолуман, Анча алыстап кете албадым тобуман. Ары кетип, бери кетип толгонуп, Айлам түгөп алда неден корунам. Ырыс кутту мен ыроолой албадым, Элге-жерге тийгени жок жардамым. Ыр түгөнүп, дем кагылып калганда, Ырас болду сенин келип калганың. Бирде толсо, бирде толбой сандыгым, Көрдүм далай бул дүйнөнүн толугу менен…..