Тенти Адышева: Ушул жыргал, жаркыраган күн бүтүп, Боз топурак кучагына барармын

Дайыма уктум Таалайдын таттуусунан татып ичип, Турмуштун ачуусунан кана жуттум. Тагдырдын татаал жолун тамтаң басып, Эчен жол аскасынан алыс учтум. Өмүрдүн өжөрлөнгөн күрөшүндө Көп жеңилип, аз гана уттум. Бирок да жашоо нурун күндө көрүп, Жагымдуу музыкасын дайыма уктум.   Тагдыр мени эркелетпеди Тагдыр мени эркем деди, Алчаңдатып эркелетпеди. Каарына алган канча күндөр Эч бир эстен кетпеди.   Рас, тагдыр эркем деди, Эмнеликтен эркелетпеди? Ката кетсе, кырсык басса Эч бир качан кечпеди.   Тагдыр айтат, – эркем дедим Бирок сени эркелетпедим. Билсең сага таалай бердим Баркын билсин жашоонун деп, Бала кезден толугу менен…..

Бүкадича Акимжан: “Үн катпа азыр… үмүттүн өңүн аздырып, Үшүгөн ойлор, чыкыроон шамал азгырып.”

 Бүкадича Акимжан 1983-жылы Ноокат районуна караштуу Кыргыз-Ата айылында төрөлгөн. 2000-жылы Кыргыз-Ата (учурдагы А. Парпиев) гимназиясын бүтүргөн. 2000-2005-жылдары арасында Ош Мамлекеттик Университетинин теология факультетин аяктаган. 2005-2008-жылдары Анкара Университетинде  педагогика тармагында аспиратурасын, 2016-жылы болсо докторантурасын бүтүргөн. Учурда жогорку окуу жайда мугалим. Үй-бүлөлүү, эки уулдун энеси.   МИГРАНТ Дүйнөнүн бир бурчунда шарактаган, Метронун үнү зээнин мазактаган, Мигранттын көңүлүндө муң-зары бар, Күлсө да, күлкү ууртуна жарашпаган.   Жуурулуп дүйнө менен баратса да, Жулунган ойлор дилди канатса да, Журтуна өгөй болуп бир муун өсөт, Мезгили өз өкүмүн талашса да.   Маңдайдан сылабаган мээрим төгүп, Мекендин толугу менен…..

Алиман Абдыкеримова: Асманды караганды жакшы көрөм…

Бата Бейпилдик белин үзүп келген бул ок, Бетмаңдай турган сымал көрүнүүдө. Келмеге аралашкан жашым, бирок, Бешик ыр менен ылдый төгүлүүдө… Абалың карап туруп, жаным бир ууч, Алапай таппай турам. Акыл айраң… “-Чыйрыкпай, чыптамамды жамын, -дурус!”- Баткеним, көздөрүңдөн бакырайган! Шилиге тийген октун шишигине, Шири-ин бир дары болуп ырым барсын! Ата-Журт таш тийсе да күчүгүңө, Душмандын төбөсүнө үйүр камчың! Кудайдан тилеп турам. Айыккының! Сөгүлгөн сөөгүң, сынган байрак, тулгаң. Башчы бер, сукпатындай кайырчынын, Тандооңо туш келсе экен кайраттуудан! Этеги толуп, элдин ырыскыга, Капсалаң жолу буулуп корумдалсын! Ый, санаа, ыза аралаш ушул батам, Оомийин!- толугу менен…..

Акын Керимбек Кадыракуновдун поэзия кечеси өтөт

2021-жылдын 28-октябрында саат 14:00дө “Сейтек” балдар борборунда КР Улуттук жазуучулар союзунун төрагасынын орун басары, акын Керимбек Кадыракуновдун поэзия кечеси өтөт. Акындын чыгармачылыгына арналган поэзия кечени ЭлТР МТРКсынын “Мени издесең ырларымдан табасың” теледолбоору уюштурууда. Кечеде автордун ырлары окулуп, ырчылар обондуу ырларын аткарып беришет. Жандуу ыр майрамга жандуу күйөрман болуп кетүүгө чакырабыз. Кирүү акысыз.

Совет Урманбетов: Мен – сардармын, чындык – менин кылычым, Эки жолу жашагым бар – максат зор

Автордон Тиги ырлар – туңгуч учкун жалындары, Турмушка сезимимдин салымдары. Ичинде түтүн да бар чубалжыган, Кыпкызыл жалын эмес анын баары.   Ант ушул, айып этпе кысымымды: Кубултуп үн созоюн сызылыңкы, Эгерде назик, өздүк үн чыкпаса, Ырдабайм, сен да унуткун ысымымды!   Бүркүттөр Кырк кырды кыйры менен карап алып, Тумшугун туу чокуга кайрап алып, Жебедей атып чыгып асманына, Жебедей түшүп келет кайра барып.   Бүркүттөр тоодон учат. Бүркүттөр тоого конот.   Кудайга үнү жеткен бороондордон Аскалар уңулдашып озондогон, Өрт тийген жыландардай соймолоңдоп, Карлары колоттордун тозоңдогон.   Бүркүттөр зоого уялайт. Бүркүттөр зоодо толугу менен…..

Бактыгүл Көкөтаева: Сыртта жамгыр нөшөрлөгөн, төгүлгөн, Тышта тагдыр көрүнбөгөн, көрүнгөн

Бактыгүл Көкөтаева Нарындын Эки-Нарын айылында туулган. Ж.Баласагын атындагы Улуттук университеттин Кыргыз филология факультетин аяктаган. Учурда Бишкек шаарында жашайт. Бактыгүлдүн таланты ар тараптуу. Ыр да жазып, кээ биринин обонун да келиштирет. Поэзияга жоопкерчилик менен карап, ырын жазаарда миң толгонуп, анан гана кагазга түшүрөт. Жамгыр калсын эсимде Көктөм өткөн, көздөр чөккөн, Көңүлдөр жок баягы. Жаздагы өктөм, жашып төккөн, Жамгыр да жок андагы. Сезимдерим, эзилгеним… Сизге деле сезилген. Жаштыгыма, жан сырыма.   Жакын десем ким элең?.. Эми баары арман-кайгы, Болсо, болсун, болгондой. Сен да кеттиң кейибейин, Тагдыр балким, ошондой.   Эстегенде, кез келгенде, толугу менен…..

Эсенгул Ибраев: Кылым сүргөн ак мөңгүлөрдүн, Чокусунда туруп ыр жазам

Ата журт Сен бай терек, мен бир жармач бутагың, Жармач болуп калганыма ызамын. Ырас эле жармачтыгым эмеспи, Боорума кыскым келсе өзүңдү, Кагылайын жетпей койду кучагым.   Ооба, менин жармачырак алым бар, Ата журтум өзүң кубат, өзүң жар. Бирок менин жалгыз гана берерим, Жүрөгүмдө энчиленген өзүңө, Сваркадай шыркыраган жалын бар.   Анда эмесе, жүгүңдү артып мойнума, Кулакка чаап ылоо кылып койгула. Кың дебестен кызматыңды аткарып, Бороон улуп сага келсе бурганак, Ичиркенбей катып алам койнума.   Баламдан ысык көрүнүп Тоо кесип, нечен кырды ашып, Токой, таш менен сырдашып, Байкасам мени тууган жер, толугу менен…..

Абдилаат Дооров: Узарат эң алыскы чаңдуу боз жол, Кызарат эринимде бир тал чылым…

Үч саптар: * * * Көл жээктеп көпчүлүкпүз шарактап. Маин кум, суу, ысык аба, жай аптап, Отурамын өткөндү ойдо барактап. * * * Бүгүн түнү ай селкинчек. Серүүндөп Кайыгына конор болду кай жылдыз? Акмалашып карайт суктуу ай жылдыз. * * * Тескери карап жатып алдың. Тээ бир кезиңди эстедиңби? Телпейген шуга… эх, дедиңби? * * * Алыстан кылдың конгуроо. Амандык сурап агаңдан, Айландым аруу жамалдан. * * * Кейидим бүгүн кабарың угуп жүрөктөн. Керемет жүзүң кетиптир кабыр күн өпкөн, Келин – кыз көрсө келмеси түшүп “дүр-р” эткен. * * * толугу менен…..

Дүйшөнбек Бектемир уулу: Үйрөтcөк да жашоонун сырын чоңдор, Аруулукту баладан үйрөнөлү

Дүйшөнбек Бектемир уулу – студент кезинен эле сезимтал, муңайым поэзиясы менен окурмандарга таанылып калган жаш калемгер. Жаштардын “Жигер” чыгармачыл борборунун жетекчиси. Өнөрлүү жаштарды таптап, чыгармачылыгын өнүктүрүүгө кам көрүп келатат. Поэзия боюнча бир нече көркөм сынактардын жеңүүчүсү. Улуттук жазуучулар союзунун “Ардак грамотасынын” ээси. Наристелер – аруулар Чоң бут кийим, чоң көйнөк кийген менен, Жер кыдырып, көп нерсе билген менен. Наристедей туптунук боло албайбыз, Жакшы адам көрүнүп жүргөн менен.   Наристелер атыр жыт, гүл денелүү, Жашагыңды келтирет сүйлөгөнү, Үйрөтcөк да жашоонун сырын чоңдор, Аруулукту баладан үйрөнөлү.   Оору-сыркоо алардан алыстасын, Улуу муундар толугу менен…..

Бактыгүл Чотурова: Телефонум шыңгырайт, керек белем?! Ким болду экен бей убак мени эстеген?

Жамгырда Жамгырда жалгыз, үнсүз басып келем, Жароокер бирөөнү эстеп кымбат деген. Күлүңдөп кол чатырчан тосуп алчу, Зыңкыйып султандардай сымбат менен.   Ийилип колдон алып ал асыл жан, Иңирде кечти тосуп, атырган таң… Калды күн… калды алыста арман болуп, Карааны жаандагы кол чатырчан.   О биздин кайран гана өрттөй жаштык, Бактынын баркын билбей кылчактаттык. Бурулуп желдей жеңил таарынычтан, Буйруган өмүрдө көп ашуу аштык.   Куюлуп кусалыктын көз жашындай, Жамгырда турам жааган көз ачырбай. Төбөмдөн өпкүлөгөн тамчыларга, Төгүлгүм келди бир да сөз жашырбай.   Ал ошол күлгүн чактын эркелиги, Жүрүпмүн бардан бетер толугу менен…..