Бакытбек Мукарамов: Уук-тукумуң бир убакта наар алган, дарыяңа качан кайтып келесиң?!.

Пияда эле апкетишет Төрөлгөндөн өлгөнгө чейинки өмүр аралыгын кыяр, Ой-максатыма жетемин деген кыял… А мен үзүлбөс үмүт менен, жадакалса эч кимге айткыс күйүт менен пияда эле баратамын, жетемин деп максатыма. Нарыраакта, аңгире жолдо машинелүүлөр зуу коюшат. Мен баскан жолду чаңдуу, ылайлуу, таштактуу дешкендер тоотпой басышат. Сезимди араалай карабай өтүшөт, жүрөгүм ачышат – Менин баскан жолумдун баркын билишпейт алар!   Жер-Эне билем сенде бир чыйыр жол бар, эч кимдин изи түшө элек чыйыр жол ал. Ошол жолуң табам деп келем, таман изим калтырайын деп. Анткени, бул жарыкта бирөө койбойт ал сурайын толугу менен…..

Атакул Жакыпов: Куштарды узатып кайдадыр, турамын муңайым ыр ырдап

Жашыл арал Күү сиңип жашыл жаздын кайрыгынан нур шимип алмончоктой ай нурунан, көгөрүп өсөбүз биз үрөндөрдөй Күн өпкөн Ата Журттун айдыңынан.   Койнунда тосуп таңды, атчу күндү өткөрүп күндөй алтын жаштыгымды, гүлүңдү жыттап мейкин талааңдагы ырыңды ырдаганга бактылуумун.   Бой керип өсө берген күндөн-күнгө балкытып бакыт нурга жүрөгүңдү, Ата Журт ушундай бир асыл нерсе Ата Журт ырга толгон жашыл дүйнө.   Күү сиңип жашыл жаздын кайрыгынан нур шимип алмончоктой ай нурунан, көгөрүп өсөбүз биз үрөндөрдөй Күн өпкөн Ата Журттун айдыңынан.   Мен шоокумду сүйөм жазгы түндөгү Мен шоокумду сүйөм жазгы толугу менен…..