Казат Акматов: Мансапкор күчүк (тамсил)

Мансапкор күчүк (тамсил) Короочу деген бир күчүк атак-даңк жөнүндө көп ойлончу болду. Өзү аябагандай уйкучу. Керээли кечке уктайт. Анан ойгонсо эле атак жөнүндө ойлоно кетет. Бир күнү ал атасына келип “музыкант болом” деген тилегин айтты. Атасы менен энеси ошого аябай сүйүнүшүп, Короочуну дароо эле музмектепке жетелеп барышты. Ал жерде келгендердин жөндөмүн текшерүүчү мугалим болот экен. –Кана, күчүгүм, рояльдын баскычтарын мен баскандай басып до-ре-ми-фа-соль-ля-си деген үндү чыгарчы, – деди мугалим. Күчүк дароо макул болуп рояльдын баскычтарын басса эле ав-ав, ав-ав деген добуш чыгат. Эки-үч саатча убара болду мугалим. Бирок күчүктөн ав-авдан толугу менен…..

Гүлзада Станалиева: Кирине

Кирине Медер кечке чейин сайдагы сууга киринип, курсагы аябай ачканын сезгенде гана аргасыз үйгө чамынган эле. Ал үйгө сайдын төтө жолу менен өйдө карай жөнөгөн. Күнгө, сууга, жайдын билинер-билинбес желаргысына териси күйүп, чачтары бозоргон бала ошол жол менен энтигип үйгө жөнөгөн. Эгерде ошондо наркы кашка булактан суу ичкиси келип чоң бадалдын так түбүнөн бурулбаганда, жанагылеки сүт ооз күчүктүн күнү азыр кандай болот эле бир кудай билет. Медер эми гана тизеси менен бөк түшө отура калып, башын  булакка салып суу ичип жаткан учурда, нары топ бадалдын түбүндө күдүң-күдүң деген үндөр менен толугу менен…..