Элмира Ажыканова: Бала

Бала Кээде жалдырама тийгенсип олтуруп калат Бурма. Үйдө жалгыз калганда ушинтип нес болуп калчу болду. Бул чын эле анын тагдырыбы же узакка созулган түшпү? Айтор тумандын ичинде жүргөндөй. Баарысын  акыл менен билип турат дечи. Ооба, өлгөндүн артынан эч ким өлбөйт экен. Керек болсо өлгөндүн үстүнө көмгөн кылып, ачыкка чыга келген ачуу чындыкка да баш ийип макул болот экенсиң. Аттиң, өмүрдүн ушунчалык учкулдугун карасаң… Бурма менен Аскарбек кече эле таттуу арзышып, жаштыктын жаркыраган көчөсүндө кол кармашып жүрүшпөдү беле?! Айрылышаар күн келерин ким ойлоптур. Жылдар ушунчалык тез агыптыр. Он беш жыл он толугу менен…..

Мидин Алыбаев: Китеп жана Эркинбек

Китеп жана Эркинбек Рас, Биздин Эркинбек, Магазинден алат Нечен түрдүү китеп. Ал, Биологиядан, Географиядан, Адабияттан, Маданияттан Баарынан жыят. Сандыкка салат, Терезеге жыят, Антпесе– Кай жакка сыят? Бирок, Биздин Эркинбек, Окуймун деп, Ачып карабагандыгы уят.   Анын үйүндө: Пушкин, Некрасов, Толстой! Томдор толуп жатат– Ой, о-ой. Бирок, Эркинбек, окубаган соң кантет анан – Кары Толстой?– капа болбой! Бир күнү Эркинбек, Алып дагы, Жаңы Китеп. Жаңы китеп, Таң калды, Эски китептерди тиктеп. Чочуп кетти, Жүрөгү “дик” деп. Себеби: Көбү турат кирдеп, Бир тобун таштаган Жөн эле бүктөп. Саламдашып туруп, Жаңы китеп сурады: толугу менен…..