Абдужапар Аскаров: Сөз айтсак ыйлап ийчүдөй, Унчукпай турдук, унчукпай…

***** Каректен аткан мылтыктай Же сенден, менден үн чыкпай, Сөз айтсак ыйлап ийчүдөй, Унчукпай турдук, унчукпай…   Бир туруп бөлөк арабыз, Айрылыш жолду курабыз, Жер бизди бириктирчүдөй, Жерди эле тиктеп турабыз…   Сүйлөшпөй бастык кадам суз, Сүйүүнү көмдүк анан биз… Жапжалгыз, жолдор турса да Бир жолдо баспас адамбыз.   “Кош” дедиң көзүң жаш болуп, “Кош” дедим сөзүм пас болуп, Көрүндү көзгө дарактар, Көрүстөндөгү таш болуп…   Көз жаштар акты көңүлдөн, Көрүшпөс болдук өмүрдөн, Бул бакта биздей коштошуп, Канча бир сүйүү көмүлгөн….   Муңайган жан жок биз өңдүү, Курчаган ойлор күмөндүү, толугу менен…..

Манас Алымбаев: Саргайган күз. Чаң аралаш ойлордон, Сага ылайык сап издешет кыялдар

Ат үстүндө толгоолор… Атым жаңы такаландың, Ташыркабай арышта. Тизгиниңди токтото албай, Карышсын кол карышса. Өмүр бизди шаштырса да, Биз булуттай каалгып жылып, Бир да жолу кошулбадык жарышка.   Дүбүртүнө кошулсаң сен аттардын, Дүрбөөсүнө кошулсам мен жаштардын. Байге алмаксың сен деле, Бай болмокмун мен деле, Кыйын деген күлүктөр, Сага окшогон ат эле. Кыйын деген жигиттер, Мага окшогон пенде эле… Экөөбүз тең козголбогон, Тоону көрүп суктанып. Жашабайбыз жарышып деп, Тынч тоолорго ыктадык.   Дүйнө сенин суулугуңдай, Чайналып да, көбүрүп. Дүйнө кыздын жоолугундай, Бир кызарып көрүнүп. Бир үйүрүң болгондугун, Сен эстейсиң бышкырып. Бир толугу менен…..

Жаннат Сабырбекова: Кыштай тоңсом, бир заматта жаз кылган, Ошол дүйнөң бүтпөчүдөй сезилчү

Бирөө Тыптынч бөлмө… Сүйлөп жалгыз терезе, Тышта кандай суук экенин уңулдайт. Ызгаарынан көңүл калган немече, “Бирөө” мында от жагам деп чыгынбайт.   Күрмөсүнө арык боюн жашырып, Калем кармап, анан ыкшып жөтөлөт. Капталында үстөлүнүн чачылып, Кагаз жатат чиймеленген өтө көп.   Табагында желген нандын күкүмү, А жанында чырак турат жана албай. Чайына окшоп күңүрт тартат бүт үйү, Ичилбестен муздап калган карандай.   Карап сырттан бооруң ооруйт, жан кейийт – Балким аны элден бөлүп, иргейбиз. Балким бизге буйрубаган чоң бакыт, Анын ар бир кагазында… билбейбиз.   Ал биз үчүн  бир бечара, аялуу толугу менен…..

Бектурали Исамидин уулу: “Бир ооз сөз  сактап калса  өлүмдөн, Бир ооз сөз уккан үчүн  жан чыгат.”

Байдылда Сарногоевдин 90 жылдыгына карата жарыяланган сынакта 1-орунду ээлеген Бектурали Исамидин уулунун ырлары. ҮЧ КАЛЫҢА АШЫКМЫН Жасалгандай нур жүзүң бермет менен, Жарыштагы маарасың эл жетпеген. Болгон чындык дүйнөнүн сулуулугун, Бото көздүүм, мен аны СЕН деп келем.   Кирбей калсаң түшүмө жатканымда, Куйкаланат бүт денем ак жалынга. Бар бакытты өзүң деп сезген үчүн, Баягыдай эмесмин, башкамын да.   Кубат берип калемдин күч, табына, Канат болсоң ырымдын учканына. Ай шооласын акмалап караттырган, Ашык болдум жүзүңдүн үч калына.   Куп жарашса бир калың маңдайыңда, Келбетиңди саламын кандай ырга. Кийинкиси көз асты, эриниңде, Көргөнүмдө төгүлөт толугу менен…..

Элмира Ажыканова : “Бир ойлосом мен бир чекит дүйнөдө Бир карасам аалам менин колумда.”

      Элмира Ажыканова 1966-жылы 15-октябрда Талас районундагы Кум-Арык айылында туулган. Кыргыз Республикасынын Улуттук телерадиоберүү корпорациясынын Кыргыз Радиосунда эмгектенет. КТРдин отличниги, республикалык «Айтыш» коому уюштурган «Мыкты аңгемелер» конкурсунун эки жолку жеңүүчүсү,  Махмуд Кашкари атындагы эл аралык сыйлыктын лауреаты, маданияттын мыкты кызматкери, КР Ардак грамотасынын ээси.  Байдылда Сарногоевдин 90 жылдыгына карата жарыяланган сынакта 3-орунга ээ болду.   Эски мештин жанында Талдап бүтпөй  оңум менен солумду, Таштап салып талыкшыган боюмду. Кыш түнүндө, меш түбүндө телмирип Олтурамын  отко кактап колумду.   Жер айланып зуулап барат огунда, Менин үйүм тогуз жолдун тоомунда. Бир ойлосом мен бир толугу менен…..

Бегайым Нурланова: “Оболу үйрөнгүн сүйгөндү, Сүйгөндү билгендер сүйүлөт!”

Байдылда Сарногоевдин 90 жылдыгына карата жарыяланган сынакта баш байгеге ээ болгон жаш калемгер Бегайым Нурланованын ырларын назарыңыздарга тартуулайбыз. Көңүл Ачуу айтпа, мейли болсом акылуу, Ченем-өмүр, чегерилген жыргал-муң. же сен менин табытыма баш уруп, же мен сенин табытыңда ыйлаймын!   Катуу айтпа, каргышы көп бу турмуш! Канатыңдан кыркканга маш, неликтен?- ар жылыңда башатың кыш, учуң кыш, Ар сыйында аркы дүйнөң жеп ичтен!   Татаал жолдо биз жоголгон  аң-дөңдөр, Таарынычтуу артта канча күн өлдү? Сен Кудайды кандай көрсөң, андай көр! Мен Кудайды эч көрбөгөм- күнөөм бу…   Күн төбөдө күлмүң этпей, аты толугу менен…..

Кыял Тажиева: Унчуга албадым илебиңе, Уйкуда калды бир улуу мүдөө

Жоолугум желге дирилдейт… Өмүрдүн кол жеткис кайрыгында, Өрт койдуң тагдырдын айдыңына. Махабат, карааным кайда жалгыз, жалгыз, жалгыз Сен мени өзүмдөн айрыдың да, айрыдың да, айрыдың да. Махабат өзүмдөн, Махабат өзүмдөн Айрыдың да.   Унчуга албадым илебиңе, Уйкуда калды бир улуу мүдөө. Махабат, сен келдиң эле мага Ааламды көтөрүп жүрөгүңө. Махабат таарынам, Махабат таарынам жүрөгүмө.   Жоолугум желге дирилдеп, Жоголуп көөнүм бириндеп, Жолуңдан кетип баратам Жолумдан өмүр көрүнбөйт, Жолумдан өмүр көрүнбөйт.   Сен эми айрыба таарынуумдан, Сен мени айрыба сагынуумдан. Махабат, түбөлүк издейм сени Сен мени издебе жаңылуудан. Махабат издебе Махабат толугу менен…..

Зинакан Пасанова: Уулума кат

Уулума кат (ыр түрмөк) Перзент Ак-карасы аралашып бириккен, Аңтарылып акса дүйнө жиниккен. Ала-салбай, бек карматкан өзүмдү, Балдарыма байлап турган илинчек.   Жол арбыта жүрмөйүнчө билбеген, Жадаганда жалганы көп дүйнөдөн, Жашоого мас жаш баламдын жарыгы, Жаз чакырат жан дүйнөмө кирдеген.   Уяң мүнөз, мажүрөөмүн, чабалмын, Түз эместир дайым эле кадамым. Арданбасын деп азамат уулдарым, Ар-намысты гана бийик кармадым.   Элдей эле пендечилик жактарым, Улуулугум: энелик барк-салмагым. Улашар деп өмүрүмдүн  чаласын, Уулдарыма улуу үмүт артамын.   Турмушумдун катасы көп бейчеки, Түзөөр аны артымдагы перзентим. Өз ордумду басуучулар турганда, Өмүрдөн эч арманы жок толугу менен…..

Абдыжалил Бетегеев: Бир ордумда моло таштай селейип, Көөдөнүмдү уулап турдум чылымга.

Бабаларым (Улуу кыргыз) Улуу көчтүн башаты бабаларым, Ат жалында атырып талаа таңын. Урпактардын уучтап уюткусун, Бапестеген барчындай балапанын.   Жеңиштериң желбиреп байрагыңда, Эрдиктериң тамырлап айбатыңда. Жоолашканды жапырып жагалмайдай, Сан кылымды сапырып айдагыңда.   Түгөнөөрдө түтөгөн түгөнбөгөн, Шамалды да азоодой жүгөндөгөн. Жашык жандай жашытып булуттарды, Жылдыздарды жылкыдай түгөлдөгөн.   Доор тамырын үч кылдай дирилдетип, Көктө күндөй көөдөнүн күлүңдөтүп. Касына да кымындай зыяны жок, Калпагындай пейили, дили тетик.   Улуу тоонун бүткөндөй мөңгүсүнөн, Айкөл Манас урпагы өң түсүнөн. Алты айланып ааламды таба албасмын, Кыраан калкты өзүңдөй жер жүзүнөн.   Бир ууч журтпуз толугу менен…..

Сайдимар Султанмурат: Мынча башты, бу буттар кайда алпарат?

Ата-Журт Ата-Журт, – Ал жеңиндей чапандын. Жылуу кылат, Кийсе колу апамдын!   Ата-Журт, – Ал өзүндөй чапандын. Улуу кылат, Кийсе бою атамдын!   Ата-Журт, – Ал очогу апамдын. Күйүп турган, Карегинде атамдын! Жарык кылган, – Жүрөгүн кең ааламдын.   Мен да бармын Көчтө бармын, Бирок кайсыл сабында? Айткан “Дарвин”, “Балким тегим маймылда…”   Көчтө келем, Бирок кайсыл тобунда? Айткан Эгем, Ыйык Ислам жолунда!   Көчтө баары, Чабалы да, даңкы да. Мен да бармын, Кумурска-аары сабында…   Жарык көлөкө Күлкүсүнөн Нур жаркыса бөбөктөрдүн. Андан чындык, мен адилет өзөк көрдүм! … Өмүр толугу менен…..