Category: Балдар адабияты

Өмүрбек Дөлөев: Качан чыгат чымчыктардын тилдери?

Жазуучулар Союзу

Мышык -Жолборс, Илбирс кайдан чыккан, – деп сурасаң, – тапчы? – деп. -Ал балдары мышыктын, – деп, Айтылат көп жакшы кеп.   Ушунчалык күчүктөрүн, Мышык карап аябай. Жолборс, Илбирс чоңойгондо, Кетиптир да карабай.   Тууса мышык, үйдүн ээси, көзөмөлдөп турбаса. Жаман жорук баштайт экен, Жан дүйнөсүн чыр баса.   Мышык ыйлап күчүгүн, Өз энесин танганын. “Жолборс, Илбирс болбосун!” – деп, “Жеп коёт” – дейт балдарын.   Турмушта да ата-энесин, Карабаган балдарга. “Мышык болдум” дейт ата-эне, Бир жолуккан жандарга.   Жолборс, Илбирс – таш боор күчүк, Бир карасаң аялуу. Эми алардын толугу менен…..

Байтемир Асаналиев: Балдар! Балдар, сүйүнчү!

Жазуучулар Союзу

Шүүдүрүм Тамчылар мөлтүрөйт, Таң эрте чөптөрдө. Аябай таңданды, Айнура көргөндө.   Моюнга тагуучу, Мончок… деп ойлоду. Берметтей тамчылар… Бетин жууп ойноду.   Аңгыча чачырап, Алтын күн нурлары. Сан жеткис шүүдүрүм, Заматта кургады.   Куурчак Ырдатышса – ырдаймын. Ыйлатышса – ыйлаймын. Кичинекей кыздарга Кирпигимди ымдаймын. Алар менен кошо ойноп, Айтор, кечке жыргаймын.   Үн Бузуп үйдө тынчтыкты, Шуулдаган үн чыкты. Сарман менен Шарапат, “Самолёт” – деп талашат. Ысык жашын көлдөтүп, Самоор экен карасак.   Кимиси балбан? -Мен күчтүүмүн – деп Мурат, -Мен күчтүүмүн – деп Турат, Ортосунда экөөнүн Ойда күчөп эрегиш, толугу менен…..

Т.Кожомбердиев: Көлчүктөгү ай

Жазуучулар Союзу

Кумурска көргөн тоо Келатыптыр жумушка Кыл муруттуу кумурска. Топчуну алып колума Тосуп койсом жолуна: Тыягынан карады, Быягынан карады, Аркы-терки бойлоду Тоо экен деп ойлоду…   Минип жүрүп атын издеген Түш болгондо Малабай Жылкыларды санаса, Бирөө жетпейт караса, Мына кызык тамаша!   Андан-Мындан көрүнүп, Атын чүлөп теминип, Издеп жүрөт Малакең Кара терге чөмүлүп.   Тапкан өңдүү акылды Чоң атасы чакырды: -Санадыңбы, – деди ал, – Минип жүргөн атыңды?   Алды артына карабай Кызык экен Малабай! Издеп жүргөн турбайбы Минген атын санабай…   Түн ортосунда Түн ортосу. Өчкөн үйдүн чырагы, Айлананын уктап толугу менен…..

Насыпбек Асанбаев: Шашма бөжөк

Жазуучулар Союзу

Эне коён жылуу уяда балдары менен чогуу отурган. Ал күнүгө бир маал балдарына китеп окуп, же ар кандай жомокторду айтып берчү. Бул жолу ал бөжөктөрүнө кышкы токой тууралуу окуп жатты. – Кышында жердин баары ак карга бөлөнүп, суулардын үстүнө муз тоңот. Токойдогу бак-дарактар, карагайлар, бадалдар бүт баары ак кардан тон кийишет. Баса, мындай ак тонду кышында биз дагы кийебиз. Ушул жерге жеткенде бөжөктөрдүн арасынан бирөө чыйылдап тура калды. Чынында бул ушундай чыдамы жок коенек болчу. Качан болбосун кепти аягына чыгара укпай суроо берип, же сөздү жыра талашып турар эле. Апасы толугу менен…..

Атанын куру

Жазуучулар Союзу

Бар экен, жок экен илгери өткөн заманда бир кишинин үч уулу болгон экен. Үч уул эрезеге жетип, аш десе ашка тойбой, иш десе ишке тойбой турган убагы келиптир. Албетте, бул убакта алардын атасы да карып үй-бүлөсүн бага албай калат. Ошондо ал үч баласын маңдайына отургузуп алып мындай кеңеш берет. – Ээ балдарым, мен мурункудай алдуу-күчтүү болгонумда силерди башым менен жер казсам да багат элем. Бирок, минтип алым кетип, төрүмөн көрүм жакын болуп отурам. Апаң экөөбүздө мындан нары силерди тойгузгудай дарман жок. Андан көрө үчөөң үч жакка барып өнөр үйрөнүп келгиле. толугу менен…..