Жыпар Исабаева. «Көпүрө…»

Күтүүсүз коңгуроо… Эртең мененки: — Алло, бул — мен, Алма-Атадан чалып жатам! Тез арада келе калчы, мен сага иш таап койдум! — деген күтүүсүз коңгуроо, капыл-тапыл айтылган сунуш менин жандүйнөмө эле эмес, турмушума да чакчалекей түшүрүп, тополоң салып жиберди. — Кандай иш?.. — дедим таң калып. — Албетте, министрдин иши эмес! Базарда контейнер иштетесиң, макулсуңбу? — Койсоңчу… — каткырып күлөм мен. — Кызыксың, эй! Качанга чейин эле кагаз-калемиңди тиктеп, итке минип жүрө бересиң? Элдей акча таап, бардар жашагың келеби?! Келет да! Бирок унчукпайм. — Эртеңден калбай келип кал! — дейт толугу менен…..