Сүйүнбай Эралиев: Ак Мөөр (2-бөлүк)

II бөлүк Соң-Көл түндөрү Курчоодо Чөп козголот, анын сырын жел билет, Аркы жакта кымызга мас эл күлөт, Бээлер саалат… Соодагерлер жол тартат, Кыз суу алып, чуркап келет делбиреп. Козу маарайт… Балдар сайда чурулдайт, Демейде өтчү күн экенин белгилеп. Өмүр бою баш бакпаган бул үйгө Биринчи ирет бүгүн кирет Келдибек.   «И келиңиз!.. Урматтуу бай, келиңиз! Төргө, мына?.. жок, жок өтө бериңиз!» Кан киргендей шашып калат калдастап. «Адил мырзам, сак турабы дениңиз?» «Шүгүр, шүгүр, жаз чыкканы жакшымын, Билбейм анан… мени «мырза» дедиңиз? «Ооба, ошенттим…атайы айттым мен аны, – Бай каткырат: «башка толугу менен…..

Сүйүнбай Эралиев: Ак Мөөр (уландысы)

Эл көчкөндө Жылдыз батат, көккө катып айды ыраак, Түнгө из чалып таң артынан кайрылат, Кечте түшкөн шүүдүрүмдөр мөлт этип, Жашыл кырлар гүлүн күнгө жайдырат. Айыл туруп, тышта жаң – жуң көбөйүп, Мал топурап, бат кармалып айгыр-ат, Чала уйкулуу балдар ыйлап бышактап, Соорото албай энелери кайгырат…   Көч сапарын жүк көтөрүп жүз өткөн, Төөлөр чөгүп, үй жандарын күзөткөн, А тигинде өгүз мөңкүп ойдолойт – Кош жигиттеп тарткан аркан изи өткөн. Кыйгай басып кылмың этет жаш сулуу, Мүмкүн ал бир көз караштыр түзөлткөн? Ал анткени, биринчи өпкөн бозойдой, Ар убакта сүйүүлөрдүн күчү толугу менен…..