Тынчтык жок Мобул шамал шарактаган шакардай, Эмне кайнайт бутактарда миң үндөп. Мобул жолдор барар жагы базар жак, Неге чаңдайт жөө тумандап, ириңдеп. Бели ийри отургучтар береги, Көтөрдү эле кимдин семиз салмагын. Көлөкөсүн сүйрөп булут кебээрсип, Эмнеге учат самсааланып-сандалып. Мобул суулар кыл аркандай суналган, Эмнеге эшет толкундарын күнү-түн. Мобул коңшум, ашмүшкө чай суранган, Чаап жүрөт кай шумпайдын кылычын. Акебайым! Байкап турсам тынчтык жок. Өлгөндөр да тынч жатышпай көрүндө, От жагышат алоолонтуп фосфорлоп, Түшкө кирип, сесимди алат түнүмдө. Мобул шаардын мүштөк ТЭЦи бургутуп, Неге жай-кыш оозу — очок, мурду — көө. Мобул толугу менен…..