Tag: Зоока

Жазуучу Бейшенбай Усубалиевдин “Зоока” китебинин бет ачары өттү

Жазуучулар Союзу

Кыргыз Республикасынын Улуттук тарых музейинде жазуучу Бейшенбай Усубалиевдин “Зоока” аттуу китебинин бет ачары болуп өттү. Китептин бет ачарына акын-жазуучулар, адабиятчылар, мамлекеттик жана саясий ишмерлер, маданият өкүлдөрү, ишкерлер катышты. Усубалиев Бейшенбай Нарын районунун Оттук айылында 1954-жылдын 9-декабрында туулган. 1971-жылы Оттук орто мектебин бүтүрүп, 1971-1972-жж. Нарын облустук «Нарын правдасы» гезитинде адабий кызматкер болуп иштеген. 1977-жылы Кыргыз улуттук университетинин филология факультетин аяктаган. 1972-1979-жж. ушул эле университеттин кыргыз тил илими кафедрасында улук лаборант, саатчы-окутуучу болуп эмгектенген. 1980-1982-жж. Кыргыз улуттук университетинин аспирантурасында окуп, 1983-жылы кандидаттык диссертациясын коргогон. 1983-1989-жж. «Мектеп» басмасында редактор, улук редактор, 1989-1990-жж. Кыргыз толугу менен…..

Ризван Исмаилова: “Зоокага” адабий экскурс же “уялгандан деле адам өлбөйт окшойт”

Жазуучулар Союзу

Китепке пикир “Зоокага” адабий экскурс же “уялгандан деле адам өлбөйт окшойт” Биринчи макала Кыргыз адабиятында өткөн, мурунку жана азыркы муундун акын- жазуучуларынын жеке стилин кененирээк, тереңирээк талдоо маселеси эмнегедир аксап келет. Адабияттын алпы Ч.Айтматовду ар тараптуу изилденип жатат деген тыянакка таянганыбыз менен кара сөздүн чеберлери: Т.Сыдыкбеков, А.Жакыпбеков, Т.Касымбеков, М.Гапаров жана башка бир топ жазуу стили, жазуу манерасы башкалардан асман менен жердей айырмаланып турган калемгерлердин индивидуалдуу стилин казып, керек болсо ар бир сөзүн талдап, таасири менен сиңимдүүлүгүн таразалап, көркөм өнөр ээлеринин жекелик өзгөчөлүгү менен бөтөнчөлүгүн кашкайта ачып берүү кечеңдеп жаткандай сезилет. толугу менен…..

Бейшебай Усубалиев: Зоока

Жазуучулар Союзу

Зоока –Кичине киши өңдүрөөгүн берчи…– деди Карагул, жаман тумагын аялын көздөй сунуп. – Даакыдай самсаалатып… Киши уялат экен… –Уялганда!.. – Аялы оозун эптеп келатып, кайра жалтактай кетти. – Жок да. Дагы тумагы жок келбедиңби кечөө… –Ыя?! – Карагул көзүн ала качты. – Тумагы жок… Өзүм эле келдимби?.. –Ооба!.. – Аялы зиркилдейин деп келатып, дагы жалтактай кетти. – Өзүң эле келдиң. Бул коктуда бизден бөлөк ким бар эле?.. –Аа… Айбекти кошуп берсең болмок экен. –Кошкондо малды ким карайт эле?.. –Аа… Кудай алды дейсиңби, бир талга илинип турат да. –Колун шилтеди. – толугу менен…..