Манас Алымбаев: Саргайган күз. Чаң аралаш ойлордон, Сага ылайык сап издешет кыялдар

Ат үстүндө толгоолор… Атым жаңы такаландың, Ташыркабай арышта. Тизгиниңди токтото албай, Карышсын кол карышса. Өмүр бизди шаштырса да, Биз булуттай каалгып жылып, Бир да жолу кошулбадык жарышка.   Дүбүртүнө кошулсаң сен аттардын, Дүрбөөсүнө кошулсам мен жаштардын. Байге алмаксың сен деле, Бай болмокмун мен деле, Кыйын деген күлүктөр, Сага окшогон ат эле. Кыйын деген жигиттер, Мага окшогон пенде эле… Экөөбүз тең козголбогон, Тоону көрүп суктанып. Жашабайбыз жарышып деп, Тынч тоолорго ыктадык.   Дүйнө сенин суулугуңдай, Чайналып да, көбүрүп. Дүйнө кыздын жоолугундай, Бир кызарып көрүнүп. Бир үйүрүң болгондугун, Сен эстейсиң бышкырып. Бир толугу менен…..

Баяс Турал: Мөңкүп аккан дарыянын кыймылы бар канымда

Бийиктик жана биримдик Турмуш өзү майдалардан куралат деп айтышкан бизден мурун жашап өткөн адамдар. Майда кумдар биригип, пайда кылат үйдөй болгон таштарды. Аскалар да пайда болот биригишкен таштардан. А аскалар бир-бирине кошулуп, айланышат тоолорго. Тоолор анан бири-бирин толуктап, көтөрүшөт көк тиреген улуу, бийик чокуну!   …Биз да акырын тоолорго окшоп өссөк дейм. Тоолорго окшоп умтулсак дейм биз дагы бийиктикке күнү-түн! Тоолорго окшоп жашасак дейм кыргыздар- Азиянын асманын төбөбүзгө көтөрүп!   Тоо жана мен Мен тоолордун арасында төрөлгөм. Тоолорго окшоп сыймыктуумун, салмактуумун, бийикмин!   Тоолор майда кум менен топурактан турат дешип толугу менен…..

Сүйүнбай Эралиев: Баладай ыйлап жатып булут улуп, Басылды улутунуп – улутунуп

Бийикте Өткөн жерби кайберендин буту аттап, Өр таянып, тоолор тоого бутактап, Колтук керсе чокулардан чокулар, Көзгө илээшпей көктөн чыгат учу аппак. Чептей сүрдүү зыңгыраган аскалар, Желдей жеңил булуттарды кучактап, Өөп-жыттап, ашыгындай түнөтүп, Атар таңда кайра узатат ызааттап…   Мөңгү жибип, ашуулардан ала жай, Булак чуркайт шагылдарды аралай, Асманында бүркөө түндөй булуттар Алыс кетпей алда неге каралай, Жай каалгып көчүп жүрүп, заматта Жаз жамгырын самсаалатып салаалай, Төгүп жатып токтой калат томсоруп, Ыйлап-ыйлап тып басылган баладай.   Бирде элөөрүп, бирде кайра шалдырап, Тоо шамалы жүрүшүн дем алдырат, Жашыл беттин кыл кыягы өңдөнөт, толугу менен…..