Бектурали Исамидин уулу: Бузук телефон

Бузук телефон Ар кимдин ырыскысы ар тараптан, ар кандай жолдор менен табылат. Бирөө кара жумуштан, бирөө таза жумуштан, бирөө акылы менен, дагы бирөө жакыны менен, бирөө басып жүрүп буту менен, бирөө кол коюп калемдин учу менен, бирөө бийлеп жүрүп, бирөө сүйлөп жүрүп акча табат, албетте жанды багат. Иштеген ишим үчүн нааразы болбоймун, келечектен үмүтүм чоң, жакшылыкты болжоймун. Жашап келем эл жашаган катарда, жумушум жеңил, телефон оңдойм базарда, кейибейм капаланып заманга, алдыга жылуу үчүн аракет керек адамга, бирок ишеним болуусу зарыл, ташталган ар бир кадамда. Бул жумушту аркалоо үчүн билимим жок толугу менен…..

Касым Сулайманов: Чөнтөк телефон

Чөнтөк телефон Асылкан тайраңдап эрке чоңойду. Кадыр үйлөнгөндөн кийин төрт жыл балалуу болбой жүрдү. Аялы Сонунбү экөө аябай ынтымактуу жашашты. “Келинчегим төрөбөй калат окшойт, башка келин караштырсамбы, же доктурга дарылатыш керекпи”,- деп тынчы кете баштаганда гана Сонунбү кош бойлуу болуп, баарын күттүрүп төрөлгөн кызы ушул – Асылкан. Ал төрөлгөндө Кадырдын бүт үй-бүлөсүнө майрам болгон. Бүт үй-бүлөнүн баарын зарыктырып төрөлгөн ымыркайдын үстүнө үйрүлүп түшө калышчу. Өтө көзүн караган кыз бир аз чемендүү да болуп чоңоюп жатты. Кадыр менен Сонунбү үч кыз, бир уулдуу болушту. Көзүн караган Асылкан бир тең, калган балдары толугу менен…..

Шекербек Калыков: Телефон

Телефон Шапа акам кыраатын келтире куран окуп аткан экен. Чынында шу жагын катырчу. Жанындагылар менен баш ийкеше учурашып, чарпаядан орун алдым. Анын окуган кураны бир эсе муңдуу угулса, бир жагынан жашоого каниет кылар кандайдыр күчтүн илебин сезесиң. Баарыбыз муюдук. Соңунда, “Жаткан жери жайлуу, ыйманы саламат болсун, эми, куда! Облоу акибар! Пандачилик экен… Тынч богула. Куда кааласа көрүшөбүз…Көрүшөбүз… Кудагыйга салам дең… Хоп…Хоп…” деп кулагына төшөгөн уюлдук телефонду алып, мага карап: -Ке, чалдын баласы. О, чоң куданын чоң таенеси пандачилик кылыптыр… Кыркылыгына чакырышкан экен. Эми биз ушинтип эле калдык… Таарынган деле эч толугу менен…..

Абдыжапар Эгембердиев: Санааркап келип мен бүгүн, Санааркап кеттим кайра эле…

Ачык болсун асманы!          1. Күндөр келди калк түйшүктөн кыйналган, Көңүл ооруп, күлкү кетип, ый калган. Кээ бирөөнүн төрт тарабы төп болуп, Башы айланган бакыт менен жыргалдан. Күндөр келди ичтен бузуп ириген, Ташыркаткан тексиздиктен чириген. Каар менен кең ааламга жар салып, Ачуу сөздү айткың келет дилиңен. Күндөр келди жаны күйгөн эчендин, Күнү тууган жандими, кур чечендин. Кутурушуп Абыкелер, Көбөштөр, Бар байлыгын ээлеп алган Мекендин. 2. Жан багууга арга издеп бекерге, Чилдей тарап, көбү кеткен чет элге. Мында бирөө ичерге суу таппаса, А бирөөлөр кечүү таппайт кечерге. Шылуундар көп, чириген бай теңесек, толугу менен…..