Смар Шимеев: Жакшылардын кендири эрте кесилет, Аз өмүрдү саз жашашып сүрүшүп

Мен ичкен булак Шылдырап күмүш булак суусу кандай, Кочуштап, жата калып далай ичтим. Ичкенде ширелериң таттуу балдай, Кечиргин кээде ойноп сени кечтим.   Айыгам ооруп калып ичсем сени, Дарысың, ажалымдан алып калар. Өзгөчө касиетиң, билбейм деги, Кымбатсың жүрөгүмдөн артык баалар.   Жүрөктөн кан түгөнүп, көзүм жумсам, Булагым кан ордуна сенин сууң бар. Алсырап элсиз ысык чөлдө калсам, Эстесем, канат бүтөт, сага барар.   Башканын көз артканын ыраа көрбөйм, Мендиксиң, киндигиң бир, сени ардактайм, Көк тулаң – килемиңди тебелетпейм, Бөлөктүн изи түшсө, казып таштайм…   Сайрандап жээгиңди мен көп бойлодум, Жүрөккө толугу менен…..