Айгүл Узакова: Өкүнүчтү өзүм тандап алгансып, Мынча шайыр көздөр менен карадың

Акын Айгүл Узакова Ысык-Көл районундагы Бостери айылында 1951-жылы 26-апрелде туулган. 1976-жылы Кыргыз мамлекеттик университетинин филология факультетин аяктаган. 1977–1980-жж. Кыргыз совет энциклопедиясында, 1981-жылдан «Мектеп» басмасында редактор болуп иштеген. Чыгармачылыгы студенттик жылдардан башталып, ырлары «Учкун», «Темир канат» альманахтарына, республикалык гезит-журналдарда жарыяланган. 1977-жылы жаш акындардын «Ала-Too поэзиясы» фестивалынын лауреаты, 1978-жылы Бүткүл союздук жаш акындардын Полтавада өткөн X фестивалынын катышуучусу болгон. А.Узакованын бир топ ырларына музыка жазылган. Айрым ырлары орус, украин, тажик тилдерине которулган. 1990-жылдан Кыргыз Республикасынын Улуттук Жазуучулар союзунун мүчөсү болгон. Чыгармачылыгы 70-жылдарга туура келген акын ошол мезгилдеги акын кыздардын жоон тобунун арасында толугу менен…..

Атахан Кожогулов: Жаздым көп ыр, билем менден бийикте, жазылалек бир керемет ыр барын

***** Бир сырыңды айтсаң койдум түшүнбөй, бир ырымды жазып жүрөм бүтүрбөй. Кабагым бар бул жарыктын жазындай, кабагым бар бул жарыктын күзүндөй.   Ушул күндөр келбейт эми кайрылып, ушул жылдар жүрүшүмөн талдырып, бир өксүтүп, бир кубантып кыстатат, бирде зуулап, бирде мөгдөп жай жылып.   Бирде туруп каткырыгым таш жарып, бирде өксүп карегимде жаш калып, бара жатам бийигине жылдардын, буурулумду таң ашырбай аттантып!   Бир күч мени жөлөп, таяп тургандай, бир күч ошол касиети ырлардай! Ак жолуман жаңылганда жазганам, абай салып кырдан карап тургандай.   Өзүмдү өзүм жектейм кээде түшүнбөй, өткөнүмдү жазып толугу менен…..

Бактыгүл Чотурова: Классика-кылымдарга көчөсүң, Кыйын күндүн каректерин тешесиң

Күлүктү сойбогула Айтпаңыз, айтпаңызчы, Мал сойгон мактанычпы?! Төрт буту байланганда, Төбөмдөн асман учту…   Чыйрыктым… сүрү беле?! Чыңырды үнү неге? Бир кезде даңканы учкан, Мал эмес… күлүк эле…   Шаан-шөкөт, элде ат чабыш… Шамалдай таштап арыш, Алдына ат чыгарбай, Таанылган атагы алыс.   Душманы азаар жандын, Бут тосот кадамга арбын… Негедир окшоп кетти, Тагдыры адамдардын.   Ич тардык аласасы, Ийилтип таразасы- Асылды жыккан менен, Айтылып калат аты.   Атаңдын көрү, турмуш, Кылсачы назар сынгыс… Жаза алат жакшылар да, Жасаган окшоп кылмыш…   Баарына тойлогула, Бирок да ойлогула, Тушу өтүп кетсе толугу менен…..