Нарсулуу Гургубаева: Мен Кудайга салып турсам сыртымы, Не Кудайдай жалгыз болуп көрүндүң?!

***** Аяп турдуң, аяп турдум… Билгендей, Кар аярлап жаап жатат ал тургай. …Кеткен сенсиң кезегинде бир келбей, Кеткен менмин кезегинде таптырбай…   …Сен бир киши азыр калбаат, бүлөлүү калып кеткен далдаасында жылдардын… Улам үйлөп колун, көөнүн, жүрөгүн, мен болгону үшүп турган бир жанмын…   Эми айтсак, айтпасак не өзгөрөт? Сүйүү дайым бүткөн жерден башталат. Бул сүйүүгө туруксуздар сөз берип, Айыптуулар гана алдында актанат.   …Кардан парда кайкып турган мунарык, Кайрылышка чейин гана көз жетет… …Качандыр бир ушул сүйүү тууралуу, “оо, жөн эле, жөн эле бир сөз” дешет…   Кабагыңда кардын толугу менен…..

Бектуруш Салгамани: Зоокадан агып түшкөн шагылдар – кар. Үңкүйөт түбү сууга малынган жар

Мухамед пайгамбардын турмушунан Куш уйку салып чак түш кезегинде, ойгонуп өйдө боло береринде, жатыптыр бала мышык жыргап уктап, жайылган чепкенинин этегинде.   Ширин бир жылмайды да ойлонбостон, мышыктын тынчын алып ойготпостон, акырын туруп кетти чапанынын этегин кесип таштап койгон бойдон…   Чалдар менен балдар -Бир бутубуз гөрдө турат эй, балдар, сыйдагыда, бизди байлап бериппи? Уят болот!-деп чалдар, троллейбуста топ балдарды зекишти.   Балдарды көп күнөөлөшкө негиз жок, бирдемени талкуулашып жатышкан. Байкашса орун бошотмок, булар деле салтты билип калышкан.   Бала болгон, чалдар ойлоп көрбөйбү, бекер эле беймазалап зекишти. Балдар эмне, толугу менен…..

Бакытбек Мукарамов: Сүйүү десе, аялзат дүйнөсүнө, Өмүр бою акым бар суктанууга

Өлбөйт акын (Кыргыз Республикасынын эл акыны Байдылда Сарногоевдин жаркын элесине. Мурас калган чыгармачылары таасириндеги сүртүмдөр) Саресеп “Ашуудан берген отчёт” – ашууларга Ат менен чыккан кезде жазылгандай. Аскада калган эски жазууларга, Айтаары ыйык ырдын табынгандай.   Ташыркоо эмне билбей таптоо аттай, Тоолордун таштак жолу багынгандай. Таштагы эзелки эл жазган каттай, Тагдыры ага тике кабылгандай.   Китебин барактадым, барактагым Күнүгө келе берет шам алдыда. Калган ыр, курчтугу курч ар бир сабың, Кайтарды ал күндөргө, жан алды да.   Карааның ырлар жазып олтургандай, Күзгүдөй алдында бу аскалардын. Көөнөрбөс ырың бөксө толтургандай, Кетпеген изи толугу менен…..

Абдужапар Аскаров: Сөз айтсак ыйлап ийчүдөй, Унчукпай турдук, унчукпай…

***** Каректен аткан мылтыктай Же сенден, менден үн чыкпай, Сөз айтсак ыйлап ийчүдөй, Унчукпай турдук, унчукпай…   Бир туруп бөлөк арабыз, Айрылыш жолду курабыз, Жер бизди бириктирчүдөй, Жерди эле тиктеп турабыз…   Сүйлөшпөй бастык кадам суз, Сүйүүнү көмдүк анан биз… Жапжалгыз, жолдор турса да Бир жолдо баспас адамбыз.   “Кош” дедиң көзүң жаш болуп, “Кош” дедим сөзүм пас болуп, Көрүндү көзгө дарактар, Көрүстөндөгү таш болуп…   Көз жаштар акты көңүлдөн, Көрүшпөс болдук өмүрдөн, Бул бакта биздей коштошуп, Канча бир сүйүү көмүлгөн….   Муңайган жан жок биз өңдүү, Курчаган ойлор күмөндүү, толугу менен…..

Жаннат Сабырбекова: Кыштай тоңсом, бир заматта жаз кылган, Ошол дүйнөң бүтпөчүдөй сезилчү

Бирөө Тыптынч бөлмө… Сүйлөп жалгыз терезе, Тышта кандай суук экенин уңулдайт. Ызгаарынан көңүл калган немече, “Бирөө” мында от жагам деп чыгынбайт.   Күрмөсүнө арык боюн жашырып, Калем кармап, анан ыкшып жөтөлөт. Капталында үстөлүнүн чачылып, Кагаз жатат чиймеленген өтө көп.   Табагында желген нандын күкүмү, А жанында чырак турат жана албай. Чайына окшоп күңүрт тартат бүт үйү, Ичилбестен муздап калган карандай.   Карап сырттан бооруң ооруйт, жан кейийт – Балким аны элден бөлүп, иргейбиз. Балким бизге буйрубаган чоң бакыт, Анын ар бир кагазында… билбейбиз.   Ал биз үчүн  бир бечара, аялуу толугу менен…..

Кыял Тажиева: Унчуга албадым илебиңе, Уйкуда калды бир улуу мүдөө

Жоолугум желге дирилдейт… Өмүрдүн кол жеткис кайрыгында, Өрт койдуң тагдырдын айдыңына. Махабат, карааным кайда жалгыз, жалгыз, жалгыз Сен мени өзүмдөн айрыдың да, айрыдың да, айрыдың да. Махабат өзүмдөн, Махабат өзүмдөн Айрыдың да.   Унчуга албадым илебиңе, Уйкуда калды бир улуу мүдөө. Махабат, сен келдиң эле мага Ааламды көтөрүп жүрөгүңө. Махабат таарынам, Махабат таарынам жүрөгүмө.   Жоолугум желге дирилдеп, Жоголуп көөнүм бириндеп, Жолуңдан кетип баратам Жолумдан өмүр көрүнбөйт, Жолумдан өмүр көрүнбөйт.   Сен эми айрыба таарынуумдан, Сен мени айрыба сагынуумдан. Махабат, түбөлүк издейм сени Сен мени издебе жаңылуудан. Махабат издебе Махабат толугу менен…..

Зинакан Пасанова: Уулума кат

Уулума кат (ыр түрмөк) Перзент Ак-карасы аралашып бириккен, Аңтарылып акса дүйнө жиниккен. Ала-салбай, бек карматкан өзүмдү, Балдарыма байлап турган илинчек.   Жол арбыта жүрмөйүнчө билбеген, Жадаганда жалганы көп дүйнөдөн, Жашоого мас жаш баламдын жарыгы, Жаз чакырат жан дүйнөмө кирдеген.   Уяң мүнөз, мажүрөөмүн, чабалмын, Түз эместир дайым эле кадамым. Арданбасын деп азамат уулдарым, Ар-намысты гана бийик кармадым.   Элдей эле пендечилик жактарым, Улуулугум: энелик барк-салмагым. Улашар деп өмүрүмдүн  чаласын, Уулдарыма улуу үмүт артамын.   Турмушумдун катасы көп бейчеки, Түзөөр аны артымдагы перзентим. Өз ордумду басуучулар турганда, Өмүрдөн эч арманы жок толугу менен…..

Абдыжалил Бетегеев: Бир ордумда моло таштай селейип, Көөдөнүмдү уулап турдум чылымга.

Бабаларым (Улуу кыргыз) Улуу көчтүн башаты бабаларым, Ат жалында атырып талаа таңын. Урпактардын уучтап уюткусун, Бапестеген барчындай балапанын.   Жеңиштериң желбиреп байрагыңда, Эрдиктериң тамырлап айбатыңда. Жоолашканды жапырып жагалмайдай, Сан кылымды сапырып айдагыңда.   Түгөнөөрдө түтөгөн түгөнбөгөн, Шамалды да азоодой жүгөндөгөн. Жашык жандай жашытып булуттарды, Жылдыздарды жылкыдай түгөлдөгөн.   Доор тамырын үч кылдай дирилдетип, Көктө күндөй көөдөнүн күлүңдөтүп. Касына да кымындай зыяны жок, Калпагындай пейили, дили тетик.   Улуу тоонун бүткөндөй мөңгүсүнөн, Айкөл Манас урпагы өң түсүнөн. Алты айланып ааламды таба албасмын, Кыраан калкты өзүңдөй жер жүзүнөн.   Бир ууч журтпуз толугу менен…..

Сайдимар Султанмурат: Мынча башты, бу буттар кайда алпарат?

Ата-Журт Ата-Журт, – Ал жеңиндей чапандын. Жылуу кылат, Кийсе колу апамдын!   Ата-Журт, – Ал өзүндөй чапандын. Улуу кылат, Кийсе бою атамдын!   Ата-Журт, – Ал очогу апамдын. Күйүп турган, Карегинде атамдын! Жарык кылган, – Жүрөгүн кең ааламдын.   Мен да бармын Көчтө бармын, Бирок кайсыл сабында? Айткан “Дарвин”, “Балким тегим маймылда…”   Көчтө келем, Бирок кайсыл тобунда? Айткан Эгем, Ыйык Ислам жолунда!   Көчтө баары, Чабалы да, даңкы да. Мен да бармын, Кумурска-аары сабында…   Жарык көлөкө Күлкүсүнөн Нур жаркыса бөбөктөрдүн. Андан чындык, мен адилет өзөк көрдүм! … Өмүр толугу менен…..

Мая Осмонкулова: Көп жылдарга көбүк чачып ырларым, Толкуп турсун көлдөй дагы, деңиздей.

Сен мени жоготконсуң Жазыбыз жазга окшобой чыйрыктырып, Ортобуз салкын тартып барат, досум. Күзгө окшошуп түнөргөн ошол жазда Сен мени биротоло жоготконсуң.   Кусалык кучагына ороп алып, Ызанын аттаганда босогосун. Кайрадан таппасыңды элес албай, Сен мени ошондо эле жоготконсуң.   Өмүрдүн кыскалыгын унуткарып, Аттап өтүп сезимдин бийик тоосун. Дүнүйөң түгөл болуп турган чакта Сен мени жашооңдон жоготконсуң.   Кайрылып кайра конбос тууруна Кармай албай бакыттын алтын боосун. Алмашып күнүмдүктүн кумарына, Сен мени алда качан жоготконсуң.   Кыялың кызыл-тазыл гүлгө айланып, Кызыгы алып турса көздүн жоосун. Кайрадан кыш келерин танып коюп, Сен толугу менен…..