Өмүрбек Тиллебаев: Жаз, уч, Элгиза, асман сенин канатың!

Асман сенин канатың Дүйнө хаостон жаралган. Алгач баары аралашып ачылганы ачылган, чачылганы чачылган бойдон жаткан. Жүрө-жүрө асман асмандан, тоолор тоолордон, деңиздер деңизден орун алып, бир иретке түшкөн. Кыргыз адабиятында да учурда дал ошол хаос, башаламан заман жүрүп жатат. Азыр китептен акын көп, акындан китеп көп. Албетте, алардын баарын акын, китеп деп айтканга ооз барбас. Биз каалайбызбы, каалабайбызбы “массалык маданияттын” арааны жүрүп жаткан кез. Кызылы менен саманы, жакшысы менен жаманы аралашып жаткан чаң-тополоң дүйнөдөн канткенде чыныгы акынды, сүрөткерди ылгап алабыз? Маселе ушунда. Жаш акын Элгиза Бусурманкулованын ырларын жакында гана сайттардан окуп толугу менен…..

Уолт Уитмен: Мен өзүмдү күкүмдөйдөн таратам, жолдон мага кезиккендин баарына

Америка адабиятынан Уолт Уитмен (1819-1892) Кийин келчү акындарга Кийин келчү акындар! Музыканттар, ырчы жана чечендер! Актай албайт бул, бүгүнкү күн мени, айтып дагы бералбайт ким экеним, Актайт мени түзүлүшү бөтөнчө – өткөндөрдөн кыйла зор, ар мүчөсү келген, нагыз адамдар. Көрүнгүлө! Акташыңар керек силер өзүмдү.   Кийин келчү күндөр үчүн деп арнап, көрсөтмөгө жазып кетем эки-үч сөз, Жылт көрүнөм болгону, караңгыга кириш үчүн кайрадан. Калың топто бара жатып кайрылып, көзү менен бир карап, анан кайра жалт бурулуп кеткен – мен, Анын сырын табууну, так элесин түзүүнү, беремин да силерге, Эң башкысын толугу менен…..