Казат Акматов: Бүгүн кино согуш жөнүндө эмес

  НОВЕЛЛА Ошол жылы жесир калган жаш келиндердин алды бирин-сериндеп кайрадан күйөөгө чыга башташкан. «Кантебиз, өлгөн киши менен кошо жан кечип, өлүп кете албайт экенсиң же, маңдайга жазылган шор ушул тура, кудай-ай» дешип белдерин бууп, кайрат кыла кээси өз ыктыяры менен кайната, кайын энесин таштап кетип жатышты. Чанда эле бир бирөө: «Минтип жүрө берген менен, өлгөн кайра тирилмекпи, болору болду, жаш баланын убалына калбайлы» деп өз келинин өз колдору менен башка күйөөгө узатып берип өрттөнүп күйүп кала беришти. Шосседен алыс, бура тарткан тоо түбүндөгү кичинекей айылда кийин-кийин эки-үч эле жаш толугу менен…..

Байдылда Сарногоев: Көрүнүшүң көк бөксөдө баратып, Кыйгач тартып тура калган эликтей

Киного кетип баратам Жигерлүү жигит кезимде, Чокудан чыктым чокуга, Чокуга мени чыгарган, Жаштыктын жалын оту да.   Жигерлүү жигит кезимде, Түшүмдө жүрдүм куш кармап. Өбөктөй түшүп ыкташып. Өңүмдө жүрдүм кыз жандап.   Эңсесем эми чыга албайм, Чокулар калды бийикте. Жаштык кез өттү “жалт” берип, Бай кылып таттуу үмүткө.   Түшүмдө эми куш эмес, Карга да калдым кармабай. Өңүмдө эми кыз эмес, Келин да калдым жандабай.   Бакытым жалгыз өзүң деп, Башкага көңүл байлабай. Киного кетип баратам, Кемпирчем менен жайма-жай.   Мүрзө жанында Жанымды салып кейишке, Жатасың жалгыз бейитте. “Жарк” этпес толугу менен…..