Кожогелди Култегин: Түркиядагы зилзалага реквием

Түркиядагы зилзалага реквием Жерге төшөп койгон килем баштанып, желп эттире серпти бирөө шак барып – күбүлүптүр далай шаарың, Түркия, күркүрөгөн өнүгүүдөн таш калып…   Шаарлар турчу асман тиреп апкаарып! Шайма-шайлуу сан-миң журтуң шаттанып! Бүлүнүптүр ошол дүйнөң, Түркия, бүт өсүштөн мойну үзүлгөн баш калып…   Караңгылык, ак жарыкка төгүлдүң, кара чачтар, кара түнгө өрүлдүң. Сойлоп-кулап баратып да шым кийип… соңку чегин та-арс сүзүштү өмүрдүн…   Ал-ансайын атып чоктой чаңырык… аласалып жатканы да жалынып… Ай, Күн, Жердин бети кошо айрылды – ар жеринен дубал-шыптар жарылып…   Эмне болуп кетти-и? Түшпү… өң беле… толугу менен…..

Кожогелди Култегин: Чырактар жарк эткенсип – киргенде сен, Чырайга чыга түшчү ресторан да!

Качып барам Сынгандай катар турган чыны жайнап, Сынды бүт жүргөн сага сыйым арнап – Супсулуу, мен сыйынган чырайыңдан Сур жылан чыккан үчүн зымыраңдап…   Мээримиң сезер элем куштап улам, Мээленет жебең азыр туш жагыман. Тебетей ичиндеги башым тоңот Телефон номуруңдун муздагынан.   Ырдасам – жалгыз өзүң угуучум-ай, Ыргакка төнүп кетчү сулуу чырай. Экөөбүз кирчү залдан корком азыр Экран ичинен сен чыгуучудай.   Жок эле ашык сөз да, ашык шамал, Жолубуз, катар бассак, ачык жалаң. Ал мезгил – азыр мага концлагердей, Арт жакты карап койбой качып барам.   Шопен Кайрыктарын карачы толугу менен…..

Абдулла Орипов: Бул жашоодон көңүлү сууган адам, кеселдеген тулпарга окшоп турат

Абдулла Орипов (1941-2016) Дарчы Булут жандап… Асмандын так алдында Кирпиктеги көз жаш сымал дарчы тур. Кылыч мизи – аркан менен ал мында Көзүн жумуп басып кирди – шарт ушул.   Колдогула, кол чапкыла, чап толук?! Кандай чапчаң! Кандай эпчил! Кашайбай… Бизчи… биздин көзү ачыктар баш болуп Даңгыраган жолдо жүрбүз баса албай…   Сагыныч Үзүк-үзүк булуттар, Чексиз асман, Тоо артында төтө жол – айкын белек. Мекендебей… бар түйшүк кетип баштан, Мен бүт-бойдон кашыңа кайткым келет!   Ичтим тагдыр шарабын ачкыл-кычкыл, Сездим асман чапчыган кумар күчүн. Билдим – адам жашабайт жайдыр-кыштыр Сынап толугу менен…..

Кожогелди Култегин: “Алайкунун кымызын Анкарада ичсең бар-рбы…”

“Алайкунун кымызын Анкарада ичсең бар-рбы…” -Кожогелди мырза, маегибизди жакшы жаңылыктан баштасак. Кечээ жакында Муратбек Рыскулов атындагы Нарын облустук музыкалык академиялык драма театры “Шыпыргы өмүр” аттуу поэмаңдын негизинде спектакль коюп, ага Анкарадан ат арытып барып, өзүң катышканыңды окудук. Сурайын дегеним, адамга бир гана жолу берилүүчү өмүр – “асыл өмүр”, “баа жеткис өмүр”, “кымбат өмүр” деп сыпатталчу эле. Сен аны “шыпыргы өмүр” деп паска урганыңдын себеби эмнеде? -Оболу мен акын катары Туу менен Шыпыргыда кандайдыр бир окшоштук ассоциациясы, ошол эле кезде кандайдыр бир каршылаштык ассоциациясы бар экенин байкаган элем. Туу бийикке, көккө толугу менен…..

Кенан Чарбога: Оо, алар – дарбазасы жаннаттын да, Анан бул баштын куттуу таажысы нак

Түркиянын учурбап акыны Кенан Чарбога 1983-жылы Түркиянын Сивас өрөөнүндө төрөлгөн. Болу шаарындагы Абант Иззет Байсал университетинин Педагогика факультетин бүтүргөн. Азыр Сивастагы Жумхуриет (Республика) университетинде Түрк Дүйнөсүнүн көркөм кенчи изилдөө борборунун башчысы. Түрдүү багыттагы 14 китептин автору. Алардын көпчүлүгү ыр жыйнактары. Түрк дүйнөсүнүн Алыкул Осмонов (кыргыз), Олжас Сулейменов, Мукагали Макатаев (казак), Микаил Муштик (азербайжан), Мустай Карим (башкыр) сыяктуу бир катар көрүнүктүү акындарынын поэзиясын түрк тилине которгон. Биздин энелерибиз Оо, алар – дарбазасы жаннаттын да, Анан бул баштын куттуу таажысы нак. Издээри көзүбүздүн – жан ачышса, жанды да сактап турат дары сымак. толугу менен…..