Өзбек адабиятынан ***** Эми сени күзгө тапшырам, Тапшырамын сени сүйгөнгө!.. Куру намыс, койгун! Акым жок! Турмушуна кайгы үйгөнгө. Жетет, билем мендик эмессиң. Сендик эмес менин ойлорум. Кыяматка чейин эркимди, Жеңе албасам капа болбогун! Элесиңди тарттым көзүмө, Эркиң билсин эми калганын. Өлүмгө өкүм кылсаң, жибимди бийигирээк жарга байлагын! Акын курбума куса Чын, акын болбодук, жөн гана, Акынга окшогон бирөөбүз. Көп болду ашыгып сүйгөндөр, Биз сүйгөн кишилер сүйбөдү. Атыбыз ак болсун дедикпи, Көңүлгө толсо да муң, кайгы? Кур намыс бийлеген кишиге, Ашыктык жарашпайт турбайбы… Акыл да, жүрөк толугу менен…..