Жолон Мамытов: Буурул таңдын жомогу (Баатырдык поэма)

Буурул таңдын жомогу Баатырдык поэма Киришүү Чоң атамдын атасы өз атамдан уккам деп бул жомокту ал айткан. Чоң энемдин энеси чоң апамдан уккам деп бул жомокту ал айткан. Жел кемелер деңизди жиреп сүзүп кеткендей, мезгилдерден бул жомок желип өткөн сезгенбей, Куйма кулак балдардын кулагында калган да, картайганда өздөрү айткан бөбөк-балдарга. Ал бөбөктөр чал болуп алдан-күчтөн кайтышкан. Бул баянды ошондо кичүүлөргө айтышкан. Сан кылымды кечирип жашыл бойдон арчадай ушул баян эскирбей бизге жеткен чарчабай. Карт дастанды жаңыртып эскерели кайта аны. Кези келди. Биз дагы кийинкиге айталы…   Биринчи бөлүм Бала Чилтен толугу менен…..

Орозбек Айтымбетов: Турмуш өкүмү

Турмуш өкүмү (кыскартылып алынды) Мектепке күндөгүсүндөй эрте келип, китеп салган курак баштыгын балдар жүгүрчү аянтчанын четиндеги бактын бутагына илип таштап, эжеси жасап берген кийиз тобу менен качма топ ойноп жаткан. Булоолоно тердеп кеткендиктен кара көрпө тумагын, шырыма купайкесин, кийин чокоюн чечип салып, жылаңайлак чымын-куюн болуп чуркап жүргөн. Бир маалда эле деректир Авазды чакырып калбаспы. Барды. Мугалимдер бөлмөсүндө бир топ агайлары, эжейлери, анан “сельсовет” деп чакырышчу узун бойлуу, ак ала чач, кара сур, шалдыр тиш, бүкүрөйгөн арык киши олтуруптур. –Мектептеги жалгыз отличнигибиз, – деп тааныштыра сүйлөдү деректир “сельсоветке” Авазды. –Мына ушуга толугу менен…..