Назгүл Осмонова: Керемет ушул дүйнөдөн, кете албай турам тушалып…

***** Көрүнбөй учу узарып, Көңүлгө толсо кусалык Кейишке толгон дүйнөдөн, Кете албай турам тушалып.   Асылдык толгон ааламды, Айнектей аяп кыйбадым. Чындыкка көзүм жетсе деп, Чымындай жанды кыйнадым.   Буулугуп жаным кай бирде, Булуттай көчөм дүйнөдөн. Жабыкса жаны жанчылып, Жан жок го түтөп күйбөгөн.   Көрүнбөй учу узарып, Көңүлгө толсо кусалык. Керемет ушул дүйнөдөн, Кете албай турам тушалып…   ***** Ай көрдүңбү, асманынан ал жактын, Сагындырар биз жактагы көктөмдөр. Элес болуп эске түшөр кээ бирде, Тагдыр бөлгөн, жазымыштуу өткөндөр.   Кетким келип ушул шаардан чарчадым, Сен тараптын сагындырып асманы. Буулукканда толугу менен…..

Кубатбек Жусубалиев: “Жалгыз учкан куш бийик учат”

“Жалгыз учкан куш бийик учат” (К.Жусубалиевдин бейнесине сүртүмдөр) Бул макаламды чыгармачылык дүйнөдө кайталангыс жолун тапкан жазуучу, ойчул жана инсан Кубатбек Жусубалиевдин 70 жылдыгына арнайм. Мен терең сыйлаган жазуучу жашаган Алайдагы Кердегей айылына мындан 5-6 жыл мурда атайылап аваз кылып барганда жазылган эле. Облустук гезиттен башка басма сөздө жарыялана элек. “Менин диним — Акыйкатты табышкан өлбөс адамдардын дини” Акыйкат жолуна түшүп, биз топурап бараткан көрпенделик турмушубуздан ат чабым алыстап кеткен улуу замандаштарыбыздын бири Кубатбек Жусубалиевдин (бул кишини азыр же жазуучу, же ойчул, же залкар инсан — кандай атаарыңды да билбейсиң) көбүбүзгө толугу менен…..