Роза Карагулова: Алыс калган ошол бейкут күндөрдөн, Бардык таңдын керемети төрөлгөн

***** Кайдасың көп болду көрбөдүм, Жолдогу кайыңдай көлөкөм. Эстечи бир жолку кездешүү, О аны унута көрбө сен… Эриксиз маңдайым сыладың Кусалык дирилдеп үнүңдөн… Бакыттан селт этип жаш денем Колуңду кагып да жибергем. Билбеген мынча өксүү каларын Жүзүмдөн өбө албас сүйүүмдөн. Ал кезде сен ысык от элең Кармоого эч мүмкүн болбогон. Көрүнбөй жолуңду акмалап Күндө бир көрүүнү ойлогом. Күлкүңдөй ооруга чалдыгып, Жашоомду жайпаган калтырак. Ал кезде сезимтал болчусуң, Сөзүң да күлкүңдөй жаркырап. Бактымдын өз өңүн көрмөкмүн Жазында жамгырдай төгүлсөм. А бирок элесим жетпеген Кудайдай бийликтүү элең сен. Бакыттан селт этип жаш толугу менен…..