Мар Байжиев: Ууру катын

Ууру катын (Аңгеме) –О-о! О-у-у! Кармагыла! Кармагыла, тигини! Кармагыла! – деп кимдир бирөө ак калпагын булгалап, айдоо менен сербектеп чаап келе жатты. Анын кашкайган башы күнгө жаркырайт. Картошка отоп жүргөн окуучулар үрккөн улактардай селдейип туруп калышты. –Агай, кимди кармайбыз? – деди кыз. –Ырас эле, бул ким өзү? – Мугалим агай таңыркап далысын куушуруп койду. Балдар биринин сөзүн бири бөлүп кужулдашты. Бир тобу, чаап келе жаткан көк башы Таштан аба, анткени үстүндөгү жашыл чапан экен дешсе, башкалары жок, бул Бөкөн чоң ата дешти. Дагы бирөөлөрү, бул Таштан аба да эмес, Бөкөн толугу менен…..

Курсан Пакыр Чандеки: Жетилүүнүн белгиси

Жетилүүнүн белгиси Таланттуу акын Бектуруш Салгаманинин “Сагынып жашайм” аталыштагы китебинин алгачкы бетиндеги ыр “Таяк” деп аталат экен. “… Жыл бою не келбедим? – деп кадалып, карайм көздөн жаш, жүрөктөн кан агып. Былтыр эле өзү басчу шартылдап, калган экен апам таяк таянып.   Көзү нурсуз – карай берчү жолума, бели ийилип, чөгө түшкөн бою да. Басса-турса таяк – өбөк, жөлөгү, минтерлиги келбептир эч оюма.   –Мени төрөп, жууп, чоңойткон адамга, жарым кулач келген ушул таякча өбөк, жөлөк боло албаймбы? – деп сыздап, өзүмдү өзүм турам сөгүп, аяп да”. Ыр – троптун толугу менен…..

Сүйүүм менин чымчык болуп сага учат

“Сүйүүм менин чымчык болуп сага учат” Кыргыз Республикасынын Эл жазуучусу Кубатбек Жусубалиевдин Ош шаарында өткөрүлгөн кайрымдуулук-чыгармачылык кечесинен шыр баян. Ош шаарындагы “Классик” мейманканасынын жыйындар залында Кыргыз Эл жазуучусу Кубатбек Жусубалиевдин 80 жылдыгына карата “Сүйүүм менин чымчык болуп сага учат” аттуу чыгармачылык кайрымдуулук кечеси болуп өттү. Бул кечеге жазуучунун чыгармачылыгынын күйөрмандары, калемдештери, жердештери, дос-туугандары жана кызы Жамбы Жусубалиева катышты. Ош шаарынын мэри Таалайбек Сарыбашовдун колдоосу менен уюштурулган бул кечеде Кубатбек Жусубалиев өзүнүн чыгармачылыгы гүлдөп турган учурда эмне үчүн айылга кетип, калган өмүрүн жалгыздыкта кечирип келе жаткан себеби жөнүндө көбүрөөк токтолду. “Дүйнө жөнүндө көбүрөөк толугу менен…..

Өскөн Даникеев: Наристе кыял

Наристе кыял Ай сүттөй жарык эле. Бала эки алаканын башына жаздап андан көзүн албайт. “Жез кемпир кум санап атат, – дейт оюнда. – Азыр чабалекей келет, анан куйругу менен кумун чачып кетет. Жез кемпир кайра башынан түшөт. Чабалекей… Ал кандай чабалекей болду экен?” Алардын үйүндө да чабалекей бар. Экөө. Нак тирөөч менен устун ашташкан жерине уя салып алышкан. Эртеден кечке жандары тынбайт, учуп-кире берет… “А балким, тиги Жез кемпирди өмүр бою адаштырган чабалекейди булар да билсе керек? Кантип билбесин, билет го. Баары тең бир уруудан да. Чабалекей адамга жакын дебедиби толугу менен…..

“Карабах аңгемелери” аттуу китеп жарык көрдү

КРнын Улуттук жазуучулар союзунун уюштуруусу менен Азербайжан Республикасынын депутаттары Ганира Пашаева, Жаваншир Фейзиев жана азербайжан, кыргыз акын-жазуучуларынын катышуусунда “Карабах аңгемелери” аттуу китептин бет ачарына арналган онлайн конференция өттү. Карабах окуясына арналган согуш, өмүр, өлүм, жашоо, мекен тууралуу жазылган аңгемелерди кыргыз акын-жазуучулары А.Исмаилов, Ж.Турсунбаев, Б.Сарыбаев, Ж.Качкынбаев, К.Умурзаковдор которгон. Аталган китеп КРнын Улуттук жазуучулар союзунун төрагасы Н.Калыбековдун көзөмөлүндө редакцияланып, баш сөзү жазылып, Азербайжан парламентинин депутаты Ганира Пашаеванын жана акын, котормочу А.Исмаиловдун аракети менен Азербайжан Республикасынын Баку шаарында жарык көрдү. Конференциянын жүрүшүндө Азербайжан парламентинин депутаты Ганира Пашаева китептин жарык көрүшүнө салым кошкон инсандарга, толугу менен…..

Ырысбай Абдыраимов: Сүйдүргү да, күйдүргү

Сүйдүргү да, күйдүргү Аңгеме Бир апта болду. Тай кызы Дианадан кабар жок. Ал ара күндө аталап, Абдраманга телефон чалар эле. Кызынын коңгуроодой үнүн укканда төбөсү көккө жетчү. Жадырап-жайнаган студенти вотсаптан көрүнгөн сайын бак-таалайдын сересине чыккандан бетер көлкүлдөп, элжирейт. Ошондуктанбы, Диана, өз кызынан таттуу: “ Кызыма караганда неберем – өрүгүнөн маңызы даамдуу… Садагаң болоюн! Боюңдан сенин, оюңдан сенин! Ак куу кызым, принцессам! Өзүңдөй принцке баш кошуп, бактылуу бол!” – деп жалбарат. Кызы гүлдөп, мөмөсүн утуру төгөр чейрек кылым куракка жетсе да, эмдигиче төбөсүнөн түшүргүсү келбейт. Аны тили жаңы чыккан наристеден бетер толугу менен…..

Мар Байжиев: Кылмышка бир секунд калганда

Кылмышка бир секунд калганда аңгеме Оркестрдин дүңгүрөгөн маршынан терезе титирейт. Жез тарелкалар урулган сайын чала ачылган форточканын айнеги аны менен унисон үндөшүп шыңгырайт. Биз жашаган үй Өкмөт аянтынан жүз метр, бетондолгон бийик дубал менен курчалган, астында подвалы бар КГБнын имаратынан жүз метр жерде. Шаар жазгы күндүн нуруна жаркырайт. Аянтта 1-май парады өтүп жатат. Тирбунада – жука сукнодон тигилген гимнастерка, баштарына картуз шапке кийген жетекчилер: жергиликтүү “Сталин”, жанында жергиликтүү “Маленков”, майда “маодзедунчиктер” колдорун көтөрүп, жылмайып аянттан өтүп жаткан демонстранттарга майрамдык урмат-саламдарын билдиришет. “Динамо” спортсмендери, алардын артында “Эмгек резерви”, “Большевик”, “Түшүм” коомдорунун толугу менен…..

Калканбай Ашымбаев: Сүннөт тойдо

Сүннөт тойдо Батакөй чалды кыйыр туугандарынын бири сүннөт тоюна чакырып калды. Байбичеси: –Кап, кантип сомсоюп, куру кол кирип барабыз, кур дегенде баласына курчагандай бөздүн жогун айтпайсыңбы, – деп наалыды. Ары кетип, бери кетип жүрүп бир нече тойлордун көңүлүн алган көк көйнөк тапты. Булар ээрчишип: “Түлөөңөр кабыл болсун” айтып барганда баланын энеси тосуп алып, байбиченин колундагы жупуну белекти додолонуп жаткан чүпүрөк-чапырактын үстүнө ыргытып салды. Күйөөсү аны көрүп: –Ии, төргө өтүңүз, аба, -деди ооз учунан. Төргө төрөлөр шыкалып алганын көрүп: –Жарыктарым, олтура бергилечи, таалайлуу болгула, нарк сактаган нагыз кыргыздын тукумдары экенсиңер, көңүл толугу менен…..

Зинакан Пасанова: Кыш элегиясы

Кыш элегиясы (ыр түрмөк) Туулган күндө жазылган ыр Тышта бубак. Жыла басып оор туман… Туулган күндө ооруп жалгыз олтургам, Үйүмө шаң, жан киргизди белегиң: Үлбүрөгөн беш тал роза – кулпурган.   Кышкы гүлдөр назик, кербез, супсулуу, Көңүлүмө жаз түнөттү жыпжылуу. Кыш чилдеде төрөлгөн жан өзгөчө, Кадыр-баркын билет гүлдүн кыпкызыл.   Куттук айтып, гүлдүн коозун арнаган, Кыска өмүрдө көңүл табат жакшылар. Жашоо өзү кайрымдуу да, берешен, Жамандан көп жакшылыгын бар кылар.   Тышта бубак. Жыла басып оор туман… Туулган күндө ооруп жалгыз олтургам. Кеселиме эм болорун билипсиң, Кочкул-кызыл розаларың кулпурган!   толугу менен…..

Казат Акматов: Күкүк

Күкүк Эрте жаздан баштап канаттуулардын бардыгы уяларын сала башташты. Бир гана күкүк эч нерсе кылбай бекерпоз жүрдү. Эрте жатып кеч турат. Ошенткен сайын, билесиңер го, уйку ого бетер күчөйт эмеспи. Ошентип жаз аягы болгон кезде куш аттуунун баары уяларына кирип, жалгыз гана күкүк ай талаада калды. «Кү-күк! Күкүк!» деп ыйламсырайт. Бирок бир да канаттуу аны уясына киргизбейт. Туура да, ар ким эле өз уясында тынч эс алып жашагысы келет эмеспи. – Айе, сен эмне уя салып албайсың өзүң?! – деди Сагызган ага боору ооруп. – Салат элем го, бирок ылайыктуу толугу менен…..