Жашап жазган жазуучу Кантип эле? – дедим, башымдан ылдый муздак сууну жаба куйгандай гезиттеги суук кабарды окуп алып денем ичиркене. Анан бир орунга казык болуп кадалып көпкө турган соң өзүмдү өзүм жектей баштадым. Ошол күнү анын мага дагы айтайын деген эмне кеп-сөзү калды эле? Оо, курган баш! Эмнеге биз анча-мынчаны этибар албайбыз? Эмнеге жаныңда турган адам эле бир күнү жылдыз болуп көккө учаарын ойлоно бербейбиз? А балким, мага дагы айтчу арманы, калтырчу кеби бар болгон чыгар?! Жолдо аркы-терки агылган адамдар мени акырая карашып, айланып өтүп атышты. Ээнирээк жерге барып отура толугу менен…..