Тазагүл Закирова: Кимге эрте, кимге кеч да, кимге жок, Өлбөстүк да, бир ирмемде Теңирден

Чалындым Бул жашоодо далай ирет чалындым, Колдон тартып, колтугумдан жөлөгөн- кээде болду, кээде жалгыз сабылдым. Түркөй өзүн өйдө көрдү төрөдөн…   Мен жете албай талпынсам да алдыга, Бут тоскондун канды аябай табасы. Кээде бийик учтум кыял –тарбия Жакындатты көктү, жердин арасын.   Мен жыгылсам, же адашсам жолумдан күткөн болду, тизгиндеп чоң чыдамды. Таман тилген татаал тагдыр жолунда Тынбай ырдап кандырдым дил-кумарды.   Далай кулап өйдөлүштөн төмөнгө Көп өкүндүм тарттым санаа-убайым. Аруу тилек максатыма жөрөлгө Качан болсун колдойт куттуу Кудайым.   Тилек-ойду бул жашоодо аткарам, Дүрбөлөңгө салбай багып ооматты. Канча тоскоол толугу менен…..