Улан Дөөлөтов: Ала бер мага жакын адамымды, мен да алам сага жакын ойду жулуп!

Таппай жатам Кечирип кой! сурап, таппайм тулкумдан, сага болгон сезимимди жулкунган, кеткенби же таштап салып денемди, “кош” деген сөз чыккан кезде ууртуңдан.   Бактымды издеп; Батыш жолго түштүм мен, бууланганбы изибиз же үп күндөн? Убакыттын түшүп алып алдына, башка издерге шерик болуп үшкүргөн.   А булуттун боюнда бар келечек, Сулуу булут тамчы менен жел ичет. Өткөндөрдүн ирет изин жууганга, төкчү жаанды билбейм кимдер ченешет?.. Ысымыңды жүрөгүмдөн жууганга, билбейм тагдыр кимдер менен кеңешет…   ***** Жаратканым кезиккенде сүйүүмө, орунуңдан оодарылып бир койчу жүрөктөгү. Күзгүдөгү адамды түшүнгөндөй түшүнүк бар жандууга кезиккенде, белги толугу менен…..