Абдиламит Матисаков: Жаннат эне, бешик жана жарты нан

Жаннат эне, бешик жана жарты нан Новелла Билинбей он эки айдын бирине учкашып, отпусканын кезеги да келген экен. Барар жак менен бүтүрөр иштин чети оюлбаса да, айыл менен амандык сурашууну, көз өткөнчө көңүл улап, келин алган үйгө тилек каалоону ыраак жүрсөк да ыймандын иши дедик. Көздүн жашындай болгон отуз күн а-бу дегиче ортосунан ооп, калааны көздөй шаштырды. Билет кечки рейске алынган. Убакыт бар. Фрунзеге он барып, он келсе болот. Эски адат азгырып, Оштун базарын аралап кеттим. Аяк талыганда, кумар таркаганда Ак-Бууранын боюндагы чайканада отурдум. Шашпай бир чайнек чайды дем жедирип, толугу менен…..

Омор Султанов: Асыл таштай миң кубулуп көрүнгөн, Махабаттан бир эстелик тургуздум

***** Сен жөнүндө баштап бүтпөс поэма, Каламыма бердим таап зор бакыт. Сени ойлоп ар бир баскан кадамда Сени менен күн да батып, таң атып. Ушул саптар касиети сөзүмдүн Жазарымда өрүк болуп эзилдим. Сүйүү мени кете жазды эритип Өзүмө өзүм оттон ысык сезилдим. Кайдан келип, кайда мени алпарат?! Түшүп бердим толкунуна сезимдин. Эми ар дайым жүрөгүмдө салтанат Эми ар дайым сенсиң, анан өзүммүн. Мага келчү майда өкүнүч, кайгылар Урундуңар тоскоолдукка урабас. Эми мени кебелте албай калдыңар Мен чынармын кылым көктөп куурабас.   *** Билбейм кайдан табылгансың сен мага Маңдайыма бүткөн жалгыз толугу менен…..