Бешболуш Матисаков: Туура эмес жолго түшсөк кечиргиле, туу сайган Улуу өлкө Баатырлары

Ак халатчандарга алкыш Түндөбү, күндүз? А балким убак таң аткан? Туулгандан баштап өмүрдү коштоп бараткан Таттуусун кечип уйкунун, күн-түн иш менен, тагдырлар сенин колуңда аппак халатчан. Чырактай жанып, мээримин төгүп жүзүнөн, чынжырын улап үмүттүн далай үзүлгөн. Чындыгы сөздүн, эң ыйык кесип ардактуу, чыдабайт ар ким, эмгеги татаал күжүрмөн. Тилектер кабыл, ачылып далай көңүлдөр. Тирүүлүк даамын татышып далай өмүрлөр. Тигинен туруп колдошот сени калың эл, тизелеп таазим кылабыз сага, дарыгер! Асылы белең адамзат баткан ааламдын? Акылы белең абайлап баскан кадамдын? Баарыбыз үйдө, үзүлбөйт үмүт сен барда, баатыры белең бактысы тайган замандын? толугу менен…..

Мукай Элебаев: Бороондуу күнү

Мукай Элебаев (1902-1944) Бороондуу күнү Кай жылы экени жадымда1 жок, январь айынын бир суук күнү жолдо келе жатып, кеч кирип бара жаткан кезде, бир үтүрөйгөн боз үйгө бурулдум. Бул бир кашаттан түшө бериштеги сарайчынын жанындагы жалгыз үй болчу. Күнү бою жөө басып, чарчап, анын үстүнө алдымдан утур кардуу бороон болуп кетип, эми мындан ары жүрө турган чама жок эле. Үйдүн эки-үч эркеги бар экен. Мен барганда мурунтан айтып отурган аңгемелери бөлүнгөн да жок. Жанындагы кишиге аркасын ыктай, отту карай демитип, этеги жамаачыланган көк мата2 көйнөгү бар, оттун табына бөрткөн3 кызыл толугу менен…..