Николай Рерих: Жаңыласың балакай! Жамандык жок! Жамандыкты Жараткан жаратпаган.

БАЙКОО Чоочун киши көчүп келди биздин бактын жанына. Ар бир таңда кыякта ойноп, обон созот жаңыртып. Ойлочубуз биз, дайым кайталайт деп бир ырды, бирок, анын ыры күндө жаңы эле. Бейтааныштар топурап толуп турчу короодо. Мезгил өттү, бойго жеттик, Агам иштеп, эжем турмуш кураар кез. Чоочун киши ырдап жатты дагы эле. Биз, бир күнү басып барып жанына «Эжебиздин үлпөтүндө үйлөнүү» – ырдап бер деп сурандык. Сөз оролу келген кезде сурадык: Кайдан алат улам жаңы сөздөрдү ал, канча жылдар өтсө дагы, ыры дайым жаңы анын? Ал аябай таң калды да, сылап аппак толугу менен…..