Э.Эрматов: Акындык бул тагдыр экендигин мага Пушкин үйрөттү

АДАБИЯТ ИНСТИТУТУ * * * Насип буйруп Москвадагы Адабият институтунда окуп калдым. Башка окуу жайларда кандай экендигин билбеймин, бизде жумасына бир күндү «чыгармачылык күн» деп койчу. Бул күнү жалаң семинарда бири-бирибиздин ырларыбызды талкуулап өткөрчүбүз. Кемчилдиктерибизди аябай бетке айтаар элек. Ачуу сындарга чыдабай ыйлаган күндөрүбүз да болду. Мындан сырткары айына үч-төрт жолу шаардын театрларына кирүү үчүн ар бирибизге бекер билет таратып берчү. Кап, ошондо кийинчерээк драма жазарымды билсем, бир да билетимди күйгүзбөй спектаклдерге барып турмакмын. Ошондой болсо да шаардагы дээрлик бардык театрлардын босогосун аттап, чыгармачылык дем-илебин туюп калганыма азыр ичимен сыймыктанам. толугу менен…..

Эдуард Асадов: Жоокер жандар чуңкур казып, бир кезде, Күрөк менен жүрөктөрдү көмүшкөн

Расул ГАМЗАТОВ: АДАМЗАТТА ЭҢ НЕГИЗГИ ҮЧ ЫР БАР Адамзатта эң негизги үч ыр бар, Абдан шаңдуу, анан дагы бүтүн зар. Ал үчөөнүн бирөө артык баарынан – Эне ырдаган бешик ыры бу жыргал…   Экинчи ыр – дагы эле эне ырыбы?! Кармап көрүп муздактыкты чыныгы, Баласынын табытында озондойт… Үчүнчүсү – бардык ырлар тиги-бу…   Эдуард АСАДОВ: БЕЛГИСИЗ ЖООКЕР БЕЙИТИ Белгисиз бир аскер жаткан бейит дөң! Андайларга Волга, Карпат көрүстөн. Жоокер жандар чуңкур казып, бир кезде, Күрөк менен жүрөктөрдү көмүшкөн.   Жол боюнда жашыл кемер азалуу, Максат, үмүт, толкундануу, санааны Жашырган ал толугу менен…..