Day: February 19, 2020

Насыпбек Асанбаев: Шашма бөжөк

Жазуучулар Союзу

Эне коён жылуу уяда балдары менен чогуу отурган. Ал күнүгө бир маал балдарына китеп окуп, же ар кандай жомокторду айтып берчү. Бул жолу ал бөжөктөрүнө кышкы токой тууралуу окуп жатты. – Кышында жердин баары ак карга бөлөнүп, суулардын үстүнө муз тоңот. Токойдогу бак-дарактар, карагайлар, бадалдар бүт баары ак кардан тон кийишет. Баса, мындай ак тонду кышында биз дагы кийебиз. Ушул жерге жеткенде бөжөктөрдүн арасынан бирөө чыйылдап тура калды. Чынында бул ушундай чыдамы жок коенек болчу. Качан болбосун кепти аягына чыгара укпай суроо берип, же сөздү жыра талашып турар эле. Апасы толугу менен…..

ДАНИЯР ИСАНОВ: БАШ

Жазуучулар Союзу

(Эссе) Баш жөнүндө ойлонгондо, бабалардын элестери биринен сала бири ээрчип, көз алдыма тартылат. Мен алардын элестеринен бизге окшоп башка журтка башын ийип тизе бүкпөстөн, ажалды да айкөлдүк менен кабыл алган эр көкүрөк кишилерди көрөм. Алар эч качан ийин куушура “алакандай журтумду багалбай калдым” деп көздөрүн жалдыратпай, өз элин өгөйлөбөстөн баш болуп берген. Азыр бизди бөтөн журттун алдуу-күчтүү баштары башкарып калганын эстегенде зээн кейийт… * * * – Башың баш, багалчагың кара таш! – деп, зекишчү улуулар кичүүлөрү ката кетирсе. Анан башын жоготкон адам ошол сөздөн туура тыянак чыгарып туруп, өз толугу менен…..

Расемон дарбазасы

Жазуучулар Союзу

Качан экенин так айта албайм, иши кылып бул окуя кечке маал болгон. Кайсы бир малай адам жаандан корголоп Расемон дарбазасынын астында турду. Дарбаза Судзакунун адам көп каттоочу көчөсүндө болгондуктан, азыр бул жайда жаандан корголоп дагы бир нече аял жана итимэ’гаса жана момиэбо’си кийген бир нече жигит туруусу керек болчу. Бирок, кызыл түстөгү боёгу түшүп баштаган тегерек мамыда конуп отурган ийнеликти эске албаганда бул жерде андан башка кыбыр эткен жан жок эле. Мунун өзү акыркы эки-үч жыл аралыгында Киотодо болуп өткөн зилзала, бороон-чапкын, өрт, ачарчылык өңдүү көрүнүштөрдүн кесепети менен байланыштуу болчу. толугу менен…..

Тургунбай Эргешов: Мен күткөн мындан улуу бакыт болбойт, өзүңдө чирип жатса жиликтерим

Жазуучулар Союзу

Мен күткөн бакыт Бөлүнсөк, көз жашымсың, Ата Журтум, ыр жазган дептериме тамчылаган. Туяктан жүрөк каны агып жаткан, күлүккө окшоп кетем кансыраган.   Бөлүнсөк, көз жашымсың, Ата Журтум, аш ичкен аягыма тамчылаган. Жолдордун ортосунда баратсам да, сокурга окшоп кетем жол сураган.   Бөлүнсөк ыдыраймын, Ата Журтум, денеден тамырларым сөгүлгөнсүп. Экөөбүз өйүз-бүйүз болгонсуйбуз, жер шары тең экиге бөлүнгөнсүп.   Экөөбүз кучакташпыз, Ата Журтум, башкага асман жердей бирикпедим. Мен күткөн мындан улуу бакыт болбойт, өзүңдө чирип жатса жиликтерим.   Кайрылуу Пенделер, мени бир аз аягыла, чындыктын жыпжылаңач жетимимин. Чыгарып салбагыла бурап-бурап, турмуштун туткасынын толугу менен…..